Baatjes
Zonsondergang
In het noorden van Frankrijk in Cayeux-sur-Mer waar we naar toe zijn geweest voor het langste houten boardwalk van Europa werd het tijdens de avond erg donker. Nog wel een mooie zonsondergang maar kort hierna ging het los met donder en bliksem. Mijn vriendin zat nog even te genieten van prachtige oranje bal die in zee zakte.
Nieuw-Zeeland • Bay of Plenty, Coromandel, Eastland
Nieuw-Zeeland • Bay of Plenty, Coromandel, Eastland
Smiling Sphinx rock
Op het Noorder-eiland in Coromandel Peninsula is Cathedral cove een van de bekendste plekjes om te bezoeken. Je kunt het strand waar deze beroemde grot ligt alleen bereiken via een bootje of te voet. De kortste route is via Grange Rd South (waar je overigens nergens kunt parkeren), maar dan nog is het ongeveer een half uurtje lopen. Dat is dus vroeg opstaan als je de zonsopgang wilt fotograferen. Ik dus op pad met zaklamp, cameratas en statief. Gelukkig hadden we een accommodatie heel dicht bij de ingang van het park (ivm het parkeerprobleem). Ik had werkelijk even de illusie dat ik er helemaal alleen zou zijn maar dat kun je op dit befaamde plekje wel vergeten. Er waren zeker al 15 mensen aanwezig om te genieten van de zonsopgang maar dit is altijd beter dan de honderden mensen die het strand overdag bezoeken. De grot is zo gewild om te fotograferen dat je bijna zou vergeten de andere kant op te kijken waar de zon daadwerkelijk opkomt. Gelukkig zag ik nog net op tijd dat de rots aan de rechterkant van het strand prachtig uitkwam in de opkomende zon. Deze rots wordt ook wel de lachende sfinx genoemd. Ach als je een beetje fantasie hebt:-).
Paard van Marken...wi
Een heel koude ochtend op 3 februari 2018. De zon komt op bij het Paard van Marken. Stond er niet alleen maar met nog een stuk of 15 andere fotografen. Allemaal het zelfde doel een foto van de vuurtoren met het bevroren Markermeer erbij. Doordat het water over de stenen heen klotst en dan bevriest geeft dat deze voorgrond in de foto.
Eenzame visser in...I
Deze eenzame visser probeerde in de avond nog wat vis te vangen op het Thingvallavatn (meer naast Thingvellir). Naast de ruige woeste landschappen heeft IJsland ook zijn zachte charmes met rustgevende omgevingen. Of hij iets heeft gevangen weet ik niet, we zijn maar een dutje gaan doen om 2 uur in de nacht in het licht.
Love Bridge, Cyprus
Eigenlijk zie je zelden foto's van Cyprus. Het is vooral een zomerse strandbestemming. Ik ben er onlangs in februari geweest en ontdekte tot mijn verbazing dat Cyprus geweldig mooie, en indrukwekkende stukken kust heeft. Dus voor de fotografen onder ons zeker een gebied om te bekijken. Ik hoop binnenkort meer voorbeelden van de mooie kust hier te uploaden. Deze foto is gemaakt in het uiterste zuidoostelijke puntje. Een prachtige rotsboog in zee, en in februari stond de ondergaande zon ook precies goed om licht door de boog te sturen.
Met stip
De Cheeta staat hoog in mijn top 10, favoriete dieren. Vind het een prachtig straaltje evolutie. Alles aan deze kat is gericht op snelheid, zijn slanke bouw, zijn hoge poten, zijn niet intrekbare nagels (spikes), zijn staart (om mee te sturen), het lijntje onder zijn ogen etc etc. Het is en blijft ook een feestje om deze katten te zien en vast te kunnen leggen. Deze foto is genomen in Private Game Park aan de rand van het Kruger NP. Omdat de cheeta's hier gewend zijn aan mensen, mochten we onder het toeziend oog van de een ranger de jeep verlaten om, gewapend met een groothoeklens, mooie plaatjes te maken.
Trap
In de Zuid Afrikaanse landen kom je ontzettend veel vogels tegen. Dit is wel de grootste, de Kori Bustard, zo'n 1.30 meter groot. Hij komt voor in droge graslanden en half woestijnen, vaak in de bescherming van bomen. Hij maakt z'n nest meestal bovenop de platte paraplu-bomen. Bij ons in Europa kun je deze vogels zien in de Extramadura in Spanje of op de poesta's van Hongarije en heetten dan Grote Trap!
Turfkerkje in Hof...I
Onze eerste trip naar IJsland in 2012 werd een rondreis van 23 dagen en we reden de route rechtsom over de Nr 1. Wat een indruk maakte dit land op ons, ik was gelijk verliefd geworden op dit land dat rookt, kookt, spuugt, en vooral heerlijk rustig is. Prachtige lokatie's gezien en heel heel veel foto's gemaakt. Toen we in het zuiden aankwamen hadden we een overnachting in het plaatsje Hof in het gebied Skaftafell. Nu stond hier ook 1 van de nog laatste turfkerkjes van IJsland. Ik geloof dat er nog maar 10 of 12 over zijn. Deze foto maakte ik in het avondlicht van de ondergaande zon. Ik vond de foto meteen al bijzonder door het licht dat over de bulten in het gras scheen. Deze bulten zijn graven, vroeger werden de mensen gewoon boven de grond begraven in IJsland. Nu heb ik deze foto in dat jaar op een community gezet 500PX om daar deze foto te laten zien. Niet wetende dat ik de foto in volledige grote had geplaatst zonder watermerk. Nu werd dit mijn meest gestolen foto, op Flickr zag ik deze foto voorbij komen bij iemand die claimde deze foto gemaakt te hebben. Ze heeft hem wel weggehaald. Echt heel vrolijk werd ik hier natuurlijk niet van. Maar goed wat doe je er aan. Heb nog wel veel mensen die de foto gebruikte voor commerciële doeleinden gemaild en vaak werd de foto verwijderd. Nu zie je heel veel foto's van die plek en probeert men deze foto te kopiëren. Maar ga deze plek zeker bezoeken want het is de moeite van de stop zeker waard. En je komt er toch langs als je naar Jökulsárlón gaat.
Salar de Tara
Salar de Tara ligt zo'n 140 km van San Pedro de Atacama op 4.300 m hoogte vlakbij het drielandenpunt van Chili, Bolivia en Argentinië. Een excursie er naar toe is niet goedkoop (U$ 100 pp). Maar wie een 4WD huurt en tevens van avontuur houdt (20 km dirt track en vervolgens 20 km off-road ) kan het voor beduidend minder doen. Het vergt wel wat gepuzzel, want wegbewijzering is er natuurlijk niet en de laatste 20 om off-road is ook echt off-road.
Waanzinnig Aurora...B
#mynorwaystories: Op onze reis naar de Lofoten en Vesterålen hebben we maar liefst 5 avonden Aurora Borealis oftewel het noorderlicht kunnen aanschouwen. Wat een waanzinnig natuurfenomeen is het toch! Je kunt in je reis rekening houden met de stand van de maan (zo weinig mogelijk maanlicht geeft een betere kans het te zien) en met de regio waar je heen gaat. Andere factoren als onbewolkt weer heb je niet voor het kiezen, maar zelfs dan is het afwachten: gaan we het zien, en wanneer dan? In Malangen, zo’n 80km van Tromsø, heb je een prachtige plek waar totaal geen lichtvervuiling is, bij 2 meertjes (die op het moment dat wij er waren dichtgevroren en besneeuwd waren) en waar een aantal lavvus staan, sami-hutten. In een van de hutten was net een houtvuur aangestoken, waardoor je de omgeving ook nog een beetje kunt zien. We hadden nog nooit eerder zo’n heftig noorderlicht meegemaakt, het danste overal om ons heen, de hemel liet continu groen en paars licht zien. Je kunt ook nog net de Grote Beer ontwaren in de sterren. Zo ontzettend geweldig!! Probeer altijd een plek met zo weinig mogelijk lichtvervuiling op te zoeken, kleed je goed aan en ga naar buiten! Het kan zomaar gebeuren! En vergeet naast het fotograferen vooral niet ook te genieten van dit wonder!
Sunset in Winters...N
Soms kan het tijdens de wintersport een idee zijn om een keertje niet te skieen en in plaats daarvan wat van het omringende landschap te bekijken. Deze foto is gemaakt in de buurt van het Noorse wintersportgebied bij Hafjell, waar ooit de Olympische Winterspelen waren. Langs deze route van Hafjell naar Hornsjø kun je trouwens wel langlaufen.
Overnachten bij ...Ch
Tijdens onze camperreis door Chili en Argentinië hebben we, op een paar campings na, altijd vrij gekampeerd. Dat was overal veilig en altijd in een prachtige omgeving. Nooit hoefden we lang te zoeken naar een overnachtingsplaats. Vanuit San Pedro de Atacama wilden we via de Salar de Atacama (een enorme zoutvlakte met een zoutmeer waarin vaak flamingo's foerageren), Laguna Miscanti en Laguna Miniques (op 4300 meter hoog) als einddoel Piedras Rojas bereiken om aldaar een plaatsje te zoeken voor een vrije overnachting met de camper. Dat hadden we eigenlijk al 3 weken zo gedaan in Chili en steeds was dat goed bevallen. Dus waarom zou dat hier bij Piedras Rojas ook niet gaan lukken? Na Laguna Miniques en Miscanti is het nog ruim 40 km tot Piedras Rojas. De asfaltweg slingert zich door een zeer weids landschap dat is begroeid met talloze graspollen. Soms zie je drie afgeplatte vulkaankegels in de verte en een paar bochten verder zijn het er ineens vijf, prachtig afgetekend tegen een magisch blauwe lucht. Verkeer is er zo goed als niet te bekennen. Alles wat we tegenkomen zijn een zwaarbepakte eenzame fietser en een paar kuddes overstekende guanaco's. Bijna alleen op de wereld!! Dan bereiken we Piedras Rojas, een onwaarschijnlijk, buitenaards berglandschap dat surrealistisch aandoet.De fotocamera draait hier heel wat overuurtjes. De bergen worden aan de voet begrensd door een roodachtig gesteente. Maar dan begint tóch de tijd te dringen en moeten we op zoek naar een plaatsje voor de nacht. Op mijn routeplanner (maps.me, een echte aanrader!) verschijnen bij het inzoomen kleine weggetjes met aan het einde een parkeerplaats. Die zoeken we. Maar helaas blijken al deze weggetjes afgesloten te zijn in verband met herstel en kwetsbaarheid van dit gebied. Wat verderop is een parkranger aan het werk. Die vertelt ons dat we hier niet mogen overnachten. De eerstvolgende gelegenheid is 100 km verderop bij de Paso de Sico op de grens met Argentinië. Daar voelen we niets voor. Dan doemt in de verte een groot geel gebouw op. We gaan erop af. Het blijkt een militaire basis te zijn waar militairen gelegerd zijn die ingezet worden bij het wegenonderhoud. Borden met “No pasar” en veel prikkeldraad houden ons tegen. We stoppen voor het hek. Met een vriendelijk “Hola” worden we begroet door een jonge Chileense militair. Op onze vraag of we hier mogen overnachten verwijst hij ons naar een plekje, honderd meter verderop. Maar al snel komt hij terug en dirigeert ons naar een parkeerplaats voor bezoekers vlak voor het gele gebouw. Uit zijn gebrekkige Engels begrijpen we dat we hier mogen overnachten. Tevens mogen we gebruik maken van de sanitaire voorzieningen. Als we zitten te eten komt een militair vragen of we gebruik willen maken van de WIFI. Natuurlijk! Even later komt hij een briefje brengen met de inloggegevens. Super service! Als het bijna donker is, loop ik nog even naar buiten om een blik te werpen op het ons omringende, buitenaardse landschap. Gezien de kou en de hoogte van ruim 4000 meter slapen we redelijk goed die nacht. Na het ontbijt wordt er op de deur geklopt. Wie schetst onze verbazing! Er staan twee militairen buiten met voor ieder van ons een voedselpakket, bestaande uit water, fruit, yoghurt, frisdrank e.d. (zie bijgaande foto).Wij zijn totaal verrast. Dankzij de goede werkende WIFI brengen we het thuisfront op de hoogte van onze ervaringen en maken alles klaar voor vertrek. Met behulp van de Google Translate-app stel ik een tekstje op om onze dankbaarheid tot uitdrukking te brengen. We nemen afscheid van deze gastvrije militairen. We worden nog lang nagezwaaid …...... Chileense gastvrijheid ten top!
Noorderlicht
Het Noorderlicht is HOT, en vele mensen reizen af naar het noorden om dit te zien. De Noorse Lofoten eilanden, samen met Tromsø en IJsland behoren tot de plekken waar je dit het beste en makkelijkste kunt zien. Ga niet te ver noordelijk, want de Aurora is een sort band die om de magnetische noordpool zit en ten noorden van die band word de kans weer kleiner om het te zien.
Mooie lichtval
We wandelen in het Reuzengebergte, al kan ik beter zeggen klimmen en klauteren. Er lopen hele mooie paden en zeker in de herfst is het genieten. Jammer genoeg protesteert mijn heup en moeten we verplicht een koffiepauze inlassen. Gelukkig weten we een prachtig restaurant waar we in de wieg gelegd worden. Een hele hulpvaardige man, vertaalt de kaart en raadt mij aan vooral voor de pannenkoeken te gaan. Een groot bord met een reuze pannenkoek gevuld met ijs, slagroom en verse vruchten pept me meteen op. Ha, zo kan ik er weer even tegen. Wil je ook op deze bijzonder locatie eten, de naam is Chata Hvezda, een eeuwenoud houten gebouw met streekgerechten, midden in een prachtig wandelgebied. Het adres is: Chata Hvězda Řetová 18, 561 41 Řetová
IJssculpturen bij...A
Rond het Antarctisch schiereiland kom je af en toe dit soort indrukwekkende ijssculpturen tegen. Niet altijd makkelijk te fotograferen vanaf de boot die regelmatig behoorlijke moeite heeft met ijs, stromingen en wind. Soms vaar je door een heel gebied van ijsbergen en weet je niet waar je kijken moet. Je waant je in andere wereld, een wereld van ijs. Als je van dit soort sprookjesachtige ijslandschappen houdt, is Antarctica echt iets voor jou. De meesten van ons zullen er wel een tijdje voor moeten sparen, denk ik. Het is zeker niet goedkoop, maar een reis hierheen (en dan bij voorkeur via de Falkland eilanden en het fantastische South Georgia) is iets dat je nooit zult vergeten. Beloofd!
Een Havik in het Noor
Het was koud in het bos in Noord Brabant. Er lag sneeuw en dat zorgde voor een mooie achtergrond en het licht was af en toe prachtig tussen de bomen door. Gelukkig werden we redelijk bezig gehouden door diverse roofvogels en vergat je regelmatig de kou. Deze havik ging laten zien hoe mooi hij is. met zijn vleugels en zijn staart laat hij zien dat anderen niet welkom zijn. Het lijkt wel een mantel en zo wordt dit gedrag ook genoemd
3x raak bij de...witk
Aan de oever van de Zambezi rivier in het Mana Pools National Park zat een kolonie witkapbijeneters. De bijeneters maken holen in de oever van de rivier om hun ei te leggen en om de jongen te voeden als ze nog klein zijn. Tijdens ons verblijf waren de jongen uit het ei, maar nog niet uitgevlogen. De ouders vlogen af en aan met eten. Daarbij maakten ze een tussenstop op een takje boven de holletjes. Hier zitten drie volwassen dieren even bij te komen voordat ze hun prooi aan de jongen gaan voeren.
Flamingo in een...spi
Tijdens het plaatsen van mijn laatste blog ging ik nog eens door mijn foto's van de Salar de Uyuni. Prachtige uitgestrekte bizarre en extreme landschappen is wat deze omgeving kenmerkt. De zoutvlakte zelf is onbeschrijfelijk mooi, een sneeuwwit landschap met bijzondere natuurlijke uitstulpingen. Echter is dee weg er naartoe of vandaan vaak net zo mooi. Het beeld is genomen op de heenweg bij een van de vele meertjes die je tegenkomt. Een klein koud briesje zorgde helaas dat het geen superstrakke spiegel werd. Koude die de flamingo's niet echt lijkt te deren. En ik altijd maar gedacht dat ze alleen in wamre oorden voorkwamen. Ondanks dat het de grootste toeristen trekpleister is van Bolivia voel je je vaak erg alleen omdat het zo uitgestrekt is.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
