Rotte eieren, raften en eten uit de grond
Nieuw-Zeeland
Oceanië
WeirdosopWereldreis
Rotte eieren, raften en eten uit de grond
1 – 4 maart:
Het is alweer de 15e dag van onze wereldreis! Wat gaat de tijd toch snel. Vandaag vertrekken we vroeg naar Rotorua. Het is een korte rit en we hebben dus genoeg tijd voor een activiteit. Er zijn genoeg activiteiten te doen in Rotorua: bijvoorbeeld raften, een bezoekje aan Hobbiton of een bezoekje aan de geisers. Wij besloten om naar Hell’s Gate te gaan: één van de vele parken met geisers en modderpoelen. Meteen toen we uit de bus stapten, kwam de stinkende zwavellucht ons tegemoet. Voor wie niet weet hoe dat ruikt: het ruikt heel erg naar rotte eieren. Niet echt lekker dus. Helaas regende het vandaag een beetje en was het heel erg bewolkt, daardoor leek alles nog grijzer dan dat het al was. We kregen een rondleiding van een jongen, die van alles vertelde over de geisers en modderpoelen en waarom ze bepaalde namen hadden gekregen. Er waren ook allerlei verschillende soorten modder: witte, grijze en zwarte. We konden de witte en grijze modder proberen (de zwarte niet, want die was te heet). We smeerden het op onze handen en Emily smeerde het ook enthousiast in haar gezicht. Het zou goed voor je huid zijn en je zou er (nog) jonger uit gaan zien. Aan het einde kon je ook nog ‘wood carving’ doen, waarbij je in een blokje hout een figuurtje kon beitelen. Dat was nog een stuk moeilijker dan gedacht! Maar we hebben nu wel een leuk souvenirtje voor thuis. Rond 12:00 uur waren we weer terug in Rotorua, waar we naar ons hostel gingen. We moesten nodig onze kleding wassen, dus dat hebben we maar meteen gedaan. Er was alleen geen waslijn waar we onze kleding konden laten drogen… Met een beetje creativiteit en wat ducttape hebben we een waslijn al zigzaggend door onze hele kamer gemaakt en zo konden onze kleren alsnog drogen.
De volgende dag moesten we weer vroeg op, want om 8:30 uur werden we opgehaald om te gaan raften! We kregen weer een wetsuit (deze ging véél makkelijker aan dan die in de Waitomo Caves), helm en zwemvest aan en toen waren we er helemaal klaar voor. Eenmaal aangekomen bij de rivier kregen we een korte uitleg over hoe we moesten paddelen en waar we ons moesten vasthouden. Toen gingen we te water. Het begon allemaal vrij rustig, zodat we nog even konden oefenen. Soms kwam er een wat wildere stroomversnelling! Maar het draaide allemaal om de 7 meter hoge waterval waar we vanaf zouden gaan raften. Dit is de hoogste waterval ter wereld waar mensen van af raften/kajakken. We vonden het best een beetje spannend, want de raft kon ook ondersteboven naar beneden vallen en dan zat je onder de raft… Gelukkig ging alles goed en zijn we heelhuids beneden gekomen! We gingen helemaal kopje onder maar we kwamen gelukkig ook vrij snel weer boven. Daarna kwamen er nog wat stroomversnellingen en bij eentje mochten we ook naast de boot hangen. De omgeving van de rivier was ook heel erg mooi: midden in een dichtbegroeide jungle. Ons raftavontuur duurde helaas niet erg lang, maar was wel heel erg gaaf. Er zijn ook nog foto’s gemaakt, maar die kon je alleen krijgen voor NZD 35 ( = ongeveer € 20,-), dus dat vonden we te duur.
Vandaag konden we eindelijk weer eens uitslapen en ’s ochtends lekker rustig aan doen. Rond 12:00 uur zijn we naar het Redwoods Forest gelopen, waar we een korte wandeling hebben gemaakt. Het was een heel stil en rustig bos; er waren zelfs geen krekels die de rust verstoorden. Het bos stond vol met hele grote sequoiabomen. Het was heerlijk om daar even te ontsnappen aan de zwavellucht in Rotorua en wat frisse boslucht in de kunnen ademen.
De volgende dag moesten we Rotorua alweer verlaten. We hadden nog veel meer activiteiten kunnen doen daar, maar alles is hier zo enorm duur! Ook het stadje zelf is heel erg toeristisch dus we vonden het niet heel erg dat we naar de volgende plek gingen. Om 13:00 uur vertrok de bus naar Lake Aniwhenua: een klein meer in de middle of nowhere. Onderweg maakten we een stop bij wat kunstwerken op een rotswand. We stopten opeens langs de weg en daar gingen we diep het bos in. De tekeningen waren al duizenden jaren oud en maar weinig mensen wisten van deze ‘rock art’ af. Eind van de middag kwamen we aan in de lodge. De lodge lag recht aan het meer, waar je kon kajakken of zwemmen. Als avondeten hadden we een ‘hangi’: een typisch Maorigerecht waarbij het eten in de grond wordt klaargemaakt. Het vlees en de groenten werden op gloeiend hete stenen gelegd en daarna werd het eten als een pakketje ingepakt met natte doeken. Daardoor ging het heel erg stomen. Om de stoom niet te laten ontsnappen, werd er daarna zand overheen gegooid (dit zand kwam gelukkig niet in ons eten terecht). Pa na 2,5 uur zou het eten klaar zijn. In de tijd dat we moesten wachten, konden we allerlei activiteiten doen. Zo hebben we eerst een armband gewoven van ‘flax’ (soort riet). Daarna kregen we een kookles waar we ‘fried bread’ leerden maken. Naja, het was vooral kijken en om de beurt mochten we een ingrediënt in de kom scheppen. Toen het klaar was mochten we proeven! Het was eigenlijk gewoon een soort oliebol, maar dan minder zoet. Toen we klaar waren werd de hangi weer uit de grond gehaald en konden we gaan eten. Heerlijk was het! Normaal gesproken wordt al het eten dat over blijft naar een school in het dorpje verderop gebracht. De mensen in dat dorpje zijn namelijk best arm en hebben vaak niet genoeg te eten. Maar morgen is het zaterdag en is er dus geen school… Super jammer, want het leek ons erg leuk om die kinderen te ontmoeten. Voordat we gingen slapen hebben we nog even naar de sterren gekeken. Omdat we zo afgelegen zaten, kon je de sterren erg goed zien. Onwijs mooi!
Foto's
