trouwen op een onbewoond eiland (dag 13 en 14 van onze wereldreis)
Cookeilanden
Oceanië
Ronny2x4
trouwen op een onbewoond eiland (dag 13 en 14 van onze wereldreis)
Dag 13 (30 graden, storm en hoosbuien heel benauwd) ..... !!!
Om een uur of 8 vanmorgen opgestaan en met een bonzend hart door de louvredeuren gespiekt naar het weer. En ja hoor, echt Hollands kl*teweer. Alleen een graad of tig warmer. Ademhalen is moeilijk door de luchtvochtigheid. 1 klamme bende... En wij gaan vanmiddag trouwen. Hoeveel geluk kan iemand hebben.
Tijdens het ontbijt hebben we geloof ik geen woord tegen elkaar gezegd. Ik ben daarna even naar de receptie gelopen om te vragen hoe laat we uit moeten checken. We slapen 1 komende nacht op one foot island en komen daarna weer terug in dezelfde beachhut. Vertelt ze ons dat we om 10 uur uit moesten checken. We worden pas om 3 uur opgehaald. Niet echt handig om je zo voor te bereiden op het grote moment. Nu hebben we de sleutel van een andere kamer gekregen waar we ons va. een uur of 2 nog kunnen opfrissen en omkleden.
Net zijn we op de fiets naar het dorpje geweest om wat inkopen te doen voor vanavond en morgenochtend. Zeiknat geregend... Als we nu naar buiten kijken klaart het gelukkig wat op. De zon breekt wat door en het regent niet meer. Fingers crossed .......
Nadat we ons opgefrist hadden in kamer 206 was het wachten op Annie die ons om 3 uur op zou halen om ons naar de boot te brengen. En wachten duurt dan heel lang. 3 uur, geen Annie. 5 over, geen Annie... We zijn zelf met alle spullen voor de trouwerij en de opvolgende nacht maar naar de receptie gegaan. Daar kwamen we Annie tegen die om 3 uur keurig op de deur stond te bonken van onze oude kamer waar ze direct naartoe was gegaan. Ze dacht dat ze het eerste runnaway couple had, omdat we natuurlijk niet open deden.
Annie reed ons met rasse schreden naar de boot, waar de bemanning ons verwelkomde met een glimlach. De spullen werden in de boot gezet en we kregen de beste plekken. We waren in totaal met 7 mensen aan boord. De kapitein, de videoman, Annie, wij, de minister en een muzikant.
Onderweg kwamen we nog even een buitje tegen en begon de stemming weer iets te dalen. Na 20 min kwamen we aan op one foot island. Wat een plaatje, zelfs in de regen. Het is daar nog mooier dan Aitutaki.
Na het uitstappen begon de muziekant gelijk te spelen met de kapitein. Patricia werd door Annie meegenomen naar de hut om de bloemen in het haar te steken en de (waterproof)make up even bij te werken.
En, of het zo had moeten zijn, dat Patries met Annie naar buiten kwam met mijn bloemenkrans (ei) begon het wolkendek te breken en ja hoor de zon begon te stralen. Ik kreeg mijn ei in de zon omgehangen. Wat een mazzel, (schoon)pa bedankt...
We zijn met z'n tweeen langs het water naar de minister gelopen die al klaar stond met zijn boek. Wij gingen voor hem staan nog net in het water met onze blote voeten. De plechtigheid begon met een toespraak en we hebben de beloftes naar elkaar uitgesproken. Yes I do, yes I do en de ringen uitgewisseld. Hierna was er tijd om elkaar even een dikke pakkerd te geven. De stijkband begon weer te spelen en we hebben met z'n tweeen gedanst op de blote voeten in het zand.
Hierna heeft Annie ongeveer 250 foto's geschoten (dit zou ze eigenlijk helemaal niet doen). Ze vond het zo leuk, ze kon niet meer stoppen. Ze is overtuigd en gaat ook een nikon kopen. Hierna was er gelegenheid om ons even om te kleden en op te frissen in de hut. Dat was ook wel nodig, want mijn broek was tot m'n knieen zeiknat geworden door al die foto's. In het water, langs het water, in de palmboom, achter de palmboom enz enz enz.... Nu had Annie de gelegenheid om de tafel gereed te maken. Ze wilde ons onder het afdak neer zetten, maar dat was geen optie. Dan maar zeiknat geregend, maar op het strand zullen we eten ook. Dat we aan kwamen lopen staond alles al klaar. Wat een plaatje. Mooie tafel, ondergaande zon, kaarsjes, de strijkband die weer begon te spelen, champagne en net getrouwd.
De boot was ondertussen teruggegaan om de chefkok op te halen die voor ons een lekker voorgerecht klaarmaakte Patricia had als hoofdgerecht een aziatische beefschotel en ik een visschotel. Dat hij het hoofdgerecht opdiende is iedereen vertrokken en waren we echt met z'n tweeen...
Daar zaten we dan, nog ontdaan van de dag en dat we zo'n gigantische mazzel hebben gehad met het weer. Na de maaltijd hebben we bij de ondergaande zon de fles leeggedronken. Hierna zijn we naar het hutje gelopen en hebben we de klamboe even opgehangen. Dat was wel nodig ook, want zoveel muggen hebben we nog nooit bij elkaar gezien. Of ze afgesproken hebben de 21e om 8 uur verzamelen in one foot hideaway... Patricia is er gelijk maar onder gaan zitten, want ja in de hoek een gekko, er kwam een beetje groot uitgevallen mot binnenvliegen en natuurlijk alle andere huisdieren.. Wat een huwelijksnacht. Ik heb op het balkon in mijn eentje maar een biertje opengetrokken want ja... Nee hoor, we hebben ons prima vermaakt onder de klamboe...
Na een rondje over het eiland te hebben gelopen bij volle maan zijn we op tijd gaan slapen. Het was verschrikkelijk warm en vochtig. Een unieke en onvergetelijke ervaring, maar voor 1 keer.
Dag 14 (31 graden en zonnig)
Vanmorgen zijn we door de zon gewekt rond half 8. We hebben de koelbox (chilliebin) meegenomen naar de plek waar we het huwelijksdiner hadden en hebben daar onze cerial en vruchten uit blik opgegeten.
Ik heb lekker gesnorkeld en patricia heeft eigenlijk weer niks gedaan. Na het snorkelen zijn we even muggenbulten gaan tellen. Ik kwam over de 60 en patries net aan 20. Ja wie is er nu lekker he..? Patries: Heb ik toch de goeie gekozen! Om half 12 kwamen de eerste badslippers aan en daarna werd het alleen maar drukker. Op een gegeven moment lagen er 5 boten vol met badgasten voor one foot island. Lekker onontdekt... We mochten meelunchen en zijn met de boot van 2 uur meegegaan voor een lagunecruise naar een paar eilandjes. Hier ook weer even gesnorkeld en mijn rug nog even flink verbrand.
Bij de haven zijn we weer opgewacht door Annie die ons naar de accommodatie toegereden heeft. Na een verkoelende duik in het zwembad en een lekkere douche heb ik even wat boodschapjes gehaald. Nu wachten we op het begin van de island night die voor de alle eerste keer in ons resort gegeven wordt. Bijna al het personeel doet mee en iedereen is al zenuwachtig. Ik geloof ook dat het hele eiland komt kijken. Wordt wel gezellig denk ik.
De volgende komt vanuit LA..
Nog bedankt voor alle berichtjes he....
Hi again,
sinds dat we terug zijn in Aitutaki hebben we de donderdagavond een islandnight bijgewoond. Het was een avond met een heerlijk buffet in het restaurant van ons resort. Hierna ging het los met allerlei maori dansers. De dames haden een tropische jurk van palmbladeren aan en een bloemenkrans om de heupen en een bh van kokosnoten. Hierna kwamen de mannen met een speciale vuurdans. Heel mooi om te zien, ook hoe het dak bijna in de hens vloog....
Het was de aller eerste keer dat dit door are tamanu georganiseerd werd en 3 dames van de bediening deden ook mee. Ze waren verschrikkelijk zenuwachtig, maar deden het fantastisch.
Foto's
