Op de Cook Islands krijgen overledenen een 'special treatment'. Landeigenaars begraven hun familieleden op hun eigen terrein. De graven zijn vaak groot (soms groter dan hun huisjes), versierd en goed onderhouden en prominent aanwezig; bijvoorbeeld tussen de weg en hun voordeur.
Zij die geen landeigenaar zijn, mogen familieleden soms ook begraven op hun geleasde stuk grond, maar niet altijd. Het is dus niet de gewoonte, maar af en toe kan het niet anders dan dat overledenen naar een kerkhof moeten.
Het kerkhof op de foto is dat van Aitutaki en geen verkeerde rustplaats, zou ik zeggen...

Er is wel wat discussie over hoe ze het in de toekomst zullen aanpakken: de graven beginnen meer plaats in te nemen dan de huizen en het is onhoudbaar om voor iedereen zo'n riante plaats in het familiegraf te voorzien. Het is dan ook de bedoeling dat ze voor eeuwig daar liggen. (Niet zoals bij ons dat ze na x-aantal jaren worden opgegraven om plaats te maken.) Er wordt nu gepraat over crematie en 'sea burrials' als alternatieven, maar omdat dat niet strookt met de tradities van 'the Islanders', is daar nog wel wat tegenstand over.