Moord in het paradijs
Moord in het paradijs
We verlieten het schitterende hoofdeiland Rarotonga en vlogen met een minivliegtuigje naar Aitutaki. Dit eiland bestempel ik inmiddels als mooiste plek op aarde! We werden opgehaald door een Nieuw Zeelandse man die een huis gekocht had op de top van de berg en zo een grandioos uitzicht had over de lagoon van Aitutaki. Hij had ook nog wat geld over waar hij twee kleine huisjes van bouwde op het strand en deze verhuurde hij aan ons. Low budget maar op een onbetaalbare plek, het paradijs!
Nadat hij nog even wat instructies had gegeven en ons naar een "goed" restaurantje had gestuurd besloten we op tijd naar bed te gaan om de volgende dag al vroeg te kunnen genieten van ons prive strandje. Een grote ventilator zorgde voor een verfrissend windje en we vielen al snel in slaap.
Ergens midden in de nacht werd ik wakker. Ik hoorde iets. Het leek om gekrijs van een vrouw maar het was ver weg dus ik kon het niet goed thuisbrengen. Mijn vriend werd ook wakker en hoorde het ook. We durfde niks tegen elkaar te zeggen en ik voelde mijn hart in mijn keel bonken toen het geluid dichterbij kwam. Een vrouw die gillend en krijsend om hulp schreeuwde maar niet in het Engels, of ze was zo overstuur dat er geen verstaanbare woorden meer uitkwamen... Ineens werd het stil, doodstil. Het zweet stond op mijn voorhoofd en ik keek mijn vriend aan en we besloten weer te gaan slapen. Niet veel later word ik weer wakker en mijn hart slaat een paar keer over van de schrik. Nu is het wel heel dichtbij. Mijn vriend schrikt ook en we wachten af... we durven geen lampje aan te doen, niet te gaan kijken en zeggen niks tegen elkaar tot hij zachtjes fluisterd; "Er wordt daar iemand vermoord hoor". Ik knik en probeer mn oren dicht te houden en zo val ik in een stilte weer in slaap...
Op Aitutaki heb je geen telefonisch netwerk in de lucht hangen en politie is een groot begrip dus toen we in de ochtend wakker werden hadden we zoiets van tja... wat is er in godsnaam gebeurd vannacht?
Gelukkig kwam onze aardige verhuurder langs om ons naar de verhuurmaatschappij van de scooters te brengen en we vertelde wat we die nacht mee hadden gemaakt. Hij luisterde aandachtig en begon toch een beetje te lachen. Misschien had hij het moeten vertellen maar op Aitutaki leven heel veel zwijnen, ja je leest het goed: zwijnen! Deze leven in de tuinen van de bewoners en dienen als waakhond, in plaats van hard blaffen beginnen ze te krijsen als ze iets opmerken wat niet juist is... jawel wij zijn doodsbang geweest vanwege een paar zwijnen die in de tuin van de buren zaten.
Nu kunnen we er om lachen en denken we terug aan een fantastisch verblijf op Aitutaki :)