Sydney: Het Amsterdam van Australië
Sydney: Het Amsterdam van Australië
Mijn schema voor de komende week bestaat vooral uit veel bellen en mailen. Ik struin alle career en job websites af naar een degelijke Australische tv baan. MTV en Eyeworks blijken de beste opties te zijn (ik had thuis namelijk al contact gelegd). Naast het jobhunten, ben ik ook op zoek naar een nieuw (hygiënischer) onderkomen. Dat laatste blijkt nogal een opgave, waarschijnlijk omdat ik teveel eisen heb! Goedkoop in het centrum leven is zeker mogelijk in Sydney, daarvoor moet je wel je privacy opgeven door een 2 kamerappartement te delen met 8 anderen! (soort van hostel dus) En een appartement vinden waar alleen Ozzies wonen, is al helemaal geen optie.
Sydney is net zoals Amsterdam een grote internationale stad waar alleen maar toeristen te vinden zijn. De stad telt 4,5 miljoen inwoners, waarvan driekwart Aziaat is (althans zo lijkt het!). Het doet allemaal erg Amerikaans aan met zijn ellenlange straten en hoge skyscrapers. Wanneer het voetgangerslicht groen wordt (wordt kenbaar gemaakt door iets wat lijkt op een lasergun geluid) haast iedereen zich naar de overkant van de straat (ik weet niet of de Australiërs sneller lopen, maar als je halverwege de straat bent is het licht alweer op rood!). Je wordt met de menigte meegesleurd door de straten van een stad die veel te bieden heeft op cultureel gebied. Er zijn de nodige musea, aqua –en dierenparken, verschillende buitenlandse wijken zoals China Town en Little Italy en de grote shoppingmalls mogen natuurlijk niet ontbreken!
Het echte Australië leer je niet kennen door een metropool als Sydney. Alhoewel er veel Aziaten hier rondlopen, krijg je toch wel een beetje een indruk hoe de ozzies zijn. Het zijn vooral hele vriendelijke en behulpzame mensen. Als ze een zebrapad benaderen stoppen ze, alvorens een voetganger zich überhaupt aandient. Dat is in Nederland wel eens anders, wanneer je een voetpad oversteekt en bijna van je sokken wordt gereden! Daarnaast wordt er ook nog gedacht aan de overige niet links rijdende mensen van de wereld. Op elke hoek van de straat is op het asfalt geschreven naar welke kant je moet kijken voor het aankomend verkeer. Very thoughtfull, voor ons Nederlanders is dat namelijk nog wel ff wennen in het begin. Australiërs blijken daarnaast ook erg geduldig, wanneer ze op de bus wachten in een single file line (allemaal netjes achter mekaar).
Uiteraard biedt Sydney een groot scala aan uitgaansgelegenheden. Alles is er te vinden, van kleine Ierse pubs tot grote nightclubs waar een strikte dresscode wordt gehandhaafd. Wat dat betreft lijken de Ozzie girls erg op de Engelse ladies als ze uitgaan. Het rokje kan niet kort genoeg (eerder een grote riem), de hakken niet hoog en smal genoeg (er op lopen kunnen ze niet) en de truitjes zijn allemaal voorzien van een decolleté. Wat zeker een grote plus is, is dat er nergens binnen gerookt mag worden. Na het uitgaan kan je de kleren (mits je natuurlijk niet hebt liggen zweten als een gek) gewoon weer opvouwen en terug in de kast leggen.
Het drankgehalte onder de jongeren is overal het zelfde in de wereld (ja ook hier lopen ze wankelend over straat!). Het nuttigen en verkrijgen van alcohol in Australia is daarentegen een heel ander verhaal. Drinken in het openbaar is ten strengste verboden. Zo wordt er ook geen alcohol verkocht in supermarkten, maar enkel in de bottle shops. Ingrid en ik hebben dit aan den lijve ondervonden. Nadat we een tijdje bij het Darling Harbour festival stonden te dansen, kregen we zin in een lekker biertje. Samen startten wij onze zoektocht die eindigde in een uur lang stad en land afzoeken naar alcohol en vervolgens toch eindigen met een Ice tea omdat we allebei geen ID bij hadden toen de jongen bij de bottle shop erom vroeg!