Darwin - Perth, Deel 3, Kununurra
Northern Territory
Australië
Doppie
Darwin - Perth, Deel 3, Kununurra
25/11/2001 Kununurra
G’day all,
weer een weekje voorbij, en wat een week ! Vrijdag met een gebroken spaak in Katherine aangekomen, wilde ik Zaterdag repareren maar miste het juiste gereedschap (een handvat met daar aanvast een stuk ketting, ik denk dat ik op Schiphol meteen in de boeien zou zijn geslagen). Goed de plaatselijke fietsenmaker had besloten om maar ‘ns een vrije zaterdagmiddag op te nemen, dus maar ‘n weekendje rust ingelast .
Zondag dus wel de race voor zonne-energie aangedreven wagens gezien, jammer genoeg niet het nederlandse team, wel een hoop zenuwachtige japanners en een zwitsers team van 2 fietsers die echt knetterhard voorbijkwamen met een stuk of 10 volgauto’s. Stukkie langs de Katherine River gebanjerd, onder het toeziend oog van 3 Aboriginaljongetjes op m’n bek gegaan in de natte klei. Om m’n image een beetje op te krikken heb ik de boys laten zien dat ik ook heel goed in een boom kan klimmen en van daaruit in het water springen, je voelt je meteen 25 jaar jonger.(en hardstikke veilig want krokodillen pakken altijd de kleinste van het stel).
Maandag m’n spaak vervangen, afscheid genomen van m’n mates op de camping, rondreizende gescheiden/vrijgezelle kerels van in de 50 die van baantje naar baantje trekken met een ouwe caravan en een nog ouwere wagen. Grote verhalen, “Ya know buddy I was ridin’ me Harley Davidson down the Bronx when this big mothafucka’ of a nigger pointed his gun at me enz,enz,..”, en een hart van goud.
Laat in de middag vertrokken met m’n aanhanger volgeladen met water en voedsel voor 5 dagen, voor het eerst in het donker gefietst, lekker koel, jammer dat die paar tegenliggers niet doorhebben dat ff dimmen wel zo prettig is, spektaculair is het wel een roadtrain met volledige verlichting die voorbij komt denderen.Om het helemaal af te maken de hele rit een schitterend onweer recht voor me, 2 minuten voor ik bij de picknickplek was waar ik wilde overnachten barstte de bui echt los, nog nooit zo snel kamp gemaakt, bivakzak uitrollen, zeiltje over de aanhanger, kleren uit en in de zak.
Dinsdag weer droog, leuk ritje, natuurlijk weer een spaak vervangen, op het moment dat ik stuk zat reed ik het schitterende Gregory National Park binnen en meteen ben je weer het ventje. Bij het Victoria River Roadhouse, het eerste teken van beschaving in 190 km, mezelf beloond met een biertje.
Woensdag op weg naar Timber Creek, een plaatsje van zo’n 50 inwoners, voor het eerst een andere fietstoerist gezien, nederlander uiteraard. De arme jongen zat helemaal stuk, klapband na klapband en 250 km van de dichtstbijzijnde fietsenmaker, kon ‘m helaas niet helpen vanwege mijn andere maat banden. Doorgefietst met een erg lekker gevoel dat het vermogen dat ik in m’n uitrusting heb gestoken niet voor niets is geweest.
Na een moordend hete laatste 5 km stond m’n ijskoude stubbie natuurlijk al klaar in Timber Creek (en een buschauffeur om te vertellen dat ik “out of my bleeding mind” ben om op zo’n “bloody pushbike” door Oz te trekken, ieder z’n mening). 10 km, en een gebroken spaak, verder gekampeerd aan de Victoria River, het zwemmen maar ‘n keer overgeslagen, crocs!!
klik voor foto
Donderdag een gewone fietsdag, gebroken spaak, overstekende slang van een meter of 2, door een desolaat maar wel erg mooi landschap. Op m’n overnachtingsplek gebabbeld met een australisch stel van rond de 50 die 7 jaar geleden gestopt zijn met werken en sindsdien in een 4WD door de outback trekken. Terwijl de meeste mensen zeggen dat je gek bent en om zult komen van de dorst, waren zij dolenthousiast en vol tips over kampeerplekken, waterpunten en toestand van de wegen, wereldlui. Als je 24 uur per dag buiten leeft zie je het leven heel anders dan wanneer je van je airconditioned huis met je airconditioned auto naar je airconditioned werk rijdt.
Vrijdag na 60 km asfalt en jawel, een gebroken spaak, Keep River National Park. Vanwege de regen van een paar dagen eerder “4WD Only” dus “prima” te fietsen, 18 km lood en loodzware gravel, wat ben ik naar de kloten gegaan, op m’n kampeerplek een uur uit liggen hijgen met een natte handdoek om m’n hoofd maar het was het waard, MOOI MOOI MOOI.
klik voor foto
Zaterdag zonder bagage 22 km door Keep River gefiets, daarna terug naar de Victoria Highway, dankzij de ochtendkoelte soepeler dan Vrijdag, na 3 km highway “Welcome to Western Australia”, horloge 1 ½ uur terug, en nog maar 45 km tot Kununurra appeltje eitje, 2 uurtjes trappen en je bent d’r.
Dus niet, 25 km vals plat omhoog en een gierende hete wind tegen, op m’n tandvlees van 10 km paaltje naar 10 km paaltje gereden, KU 40...KU 30....KU 20. Bij het 20 km bordje helemaal afgerost in de kant gaan zitten, in de schaduw en daar gebeurt wat je hoort van elke wereldfietser van Josie Dew tot Frank van Rijn, er komt zo’n onverwoestbare Landcruiser aangereden, fair dinkum ozzie achter het stuur die zegt “G’day mate, ya look a bit thirsty, wanna’ cold beer ?” en uit het raampje komt een blikje ijskoude Carlton Midstrenght Lager Beer.
Weer helemaal het ventje, nog steeds wind tegen maar de weg gaat eindelijk bergaf redelijk soepel naar Kununurra. Een nederlands stel met een camper wist mij te vertellen dat ik er een stuk frisser uitzag dan die andere fietser die ze 120 km eerder hadden ingehaald. Vanwege wegwerkzaamheden de laatste 5 km weer gravel en meer verkeer dan de rest van de dag, prachtig van top tot teen onder het rode stof, na dik 600 km outback, Kununurra.
Vanmorgen door de Hidden Valley gewandeld/geklommen/gegleden , zo meteen het zwembad ff uitproberen, beetje op krachten komen, bijeten en dan Dinsdag weer verder, eerst een ommetje naar de kust, Wyndham 90 km, daarna naar het zuiden 250 km asfalt en dan dik 50 km 4WD track naar Purnululu NP dat wordt weer afzien.......but I love it !
Cheers, Karel
Vorige - Volgende
Foto's
