Heimwee in de Blue Mountains
Blue Mountains
Australië
RenskeSpijkers
Heimwee in de Blue Mountains
4 maanden van huis. 4 maanden met mijn vriend naar de andere kant van de wereld. Wat een avontuur! Het ging heel lang goed, we waren elke dag op pad, hadden mooi weer, konden doen wat we wilden alles zat mee. Wat er in Nederland gebeurde, wist ik niet en was ik totaal niet mee bezig.
Terug naar de vertrekdatum in Oktober 2010. Mijn lieve Opa en Oma kwamen afscheid nemen en hadden nog een kleinigheidje voor ons. Maar... dit was voor 5 december. De dag dat de hele familie elk jaar sinterklaas viert en de (inmiddels volwassen) kleinkinderen nog steeds alleen maar cadeautjes in ontvangst hoeven te nemen want 'Surprise is voor de ouders'. En ik was er voor het eerst niet bij... "Stop het maar goed in je backpack want het is maar klein en je mag het echt pas op 5 december open maken" zei mijn oma voor de 5e keer.
4 december 2010, aangekomen in de Blue Mountains. Wat een verschrikkelijk weer. Het regende al 2 dagen aan een stuk. We konden niet naar de White Sundays omdat het zo regende en het zag er ook niet uit dat het zou stoppen met regenen. Allebei behoorlijk chagrijnig gingen we op zoek naar de camping waar we verbleven die nacht. We waren vroeg maar toch een van de laatste en dat zorgde er voor dat we op een helling moesten staan. Wij sliepen in de auto dus ons matras lag scheef. Het regende zo ontzettend hard dat we ons campinggerei niet buiten konden zetten. We hebben de auto omgebouwd tot camper zonder er zelf uit te gaan. Toen de avond naderde zagen en voelde we de temperatuur dalen. Hier waren we niet op voorbereid, we kwamen immers uit het regenwoud waar het bloedheet was maar deze nacht zou het dalen naar 7 graden. Alle ellende bleef doorgaan toen bleek dat de douches geen warm water meer hadden, toen de campingkeuken vol kakkerlakken zat en toen bleek dat ons luchtbed lek was bleek dat de druppel te zijn.
Even dacht ik 'Haal me hier weg, ik wil nu naar huis, wat doe ik hier?!' maar gelukkig kwam mijn vriend met het idee om 1 dag eerder het cadeautje van Opa en Oma open te maken. Ik vond dit een goed idee omdat ik wist dat de familie dit ook op de 4e zou vieren dus waarom zou ik dan nog een dag langer moeten wachten? We pakte het pakje en maakte het open. Ondertussen stond de camera aan zodat de hele familie het filmpje kon zien hoe onze reactie was.
Er zat een gedicht in... en op dat moment, een moment vol heimwee een gedicht lezen is bijzonder moeilijk. Het was een heel lief gedicht wat er voor zorgde dat ik voor de camera die aan het opnemen was volledig in tranen uit brak... Bij de brief zat een briefje van 50 dollar!
Na alle tranen kon de camera weer aan. Ik las nogmaals het gedicht voor en bedankte Sinterklaas voor het lieve gebaar! We konden het heel goed gebruiken want ik lag inmiddels op een leeggelopen luchtbed!
Achteraf is dit filmpje hilarisch en was die nacht de meest verschrikkelijke nacht die wij hebben doorgebracht in onze Ford Falcon!
Foto's
