Deel 11 Australië – Van Kings Canyon naar Alice Springs
Australië
Oceanië
Ellen69
Deel 11 Australië – Van Kings Canyon naar Alice Springs
Deze blog is deel 11 van de beschrijving van mijn rondreis door Australië, die ik met mijn lief maakte van maart tot juli 2019. Onze reis begint medio maart 2019 in Melbourne, en eindigt half juli in Perth. In elk deel van mijn blog neem ik je een stukje mee op onze reis.
Tja, er is geen klik, zullen we maar zeggen
Op 13 mei komen we aan in Kings Canyon Resort, waar we slapen. De kamer – met gedeelde badkamer en toiletten – oogt kil en eenvoudig; er lijkt niet veel moeite gedaan te zijn om het een beetje gezellig te laten ogen. We kunnen gebruik maken van een gemeenschappelijke keuken, maar pannen en keukengerei ontbreken. Op een briefje staat vermeld dat we die tegen $50,- borg kunnen lenen bij de shop van het resort. Als we navraag doen bij de niet al te vriendelijke dame van de shop, blijkt dat er $10,- wordt ingehouden van de borg; dat is de ‘huur’. Vooruit dan maar, we hebben de pannen nodig om te kunnen koken die avond. Voor ze het formulier aan ons geeft vraagt ze al voor de derde keer, op vijandige toon, of we de $50,- hebben. Eenmaal in bezit van de box met keukengerei, checken we de inhoud ervan – die is incompleet en niet al te schoon. Het overjarige schuursponsje is de druppel – we brengen de box retour. De toch al niet zo vriendelijke dame wordt nog onvriendelijker. Als ik zeg dat ik wil cancellen, geeft ze aanvankelijk slechts $40,- terug. Pas als wij verbaasde kreten slaken, lijkt ze met tegenzin de $10,- te pakken, met de woorden ‘oh, jullie willen helemáál geen gebruik maken van de spullen!’ Ongelooflijk, ik vraag me af of ze werkelijk dacht daarmee weg te komen. Heel jammer dat dit incidentje onze blik op het resort op dat moment kleurt. Terwijl de bedden wel prima zijn en de douche heerlijk warm! En ’s Avonds koken we met de weinige middelen die we hebben toch nog een heerlijke pastasaus.
Kings Canyon Rim Walk
We lopen vandaag Kings Canyon Rim Walk – een wandeling van ongeveer 6 kilometer langs de rand van Kings Canyon. De vliegen zijn hier zo mogelijk nog veeltalliger en irritanter dan in Uluru-Kata Tjuta het geval was; ons hoedje met gezicht bedekkend muskietennet is een must. Honderden kleine vliegen strijken neer op onze warme ruggen, armen en hoofden – en als ze de kans kregen zouden ze hun onderkomen zoeken in onze oren, ogen, neus en mond. Maar gelukkig zijn we gewapend.
Het is mei; de winterse kou van de nacht maakt overdag plaats voor een zonnige zomerdag – de koelte is slechts voelbaar in de schaduw. De wandeling voert ons langs de rand van de indrukwekkende kloof – de wand zo glad dat het lijkt alsof een bouwvakker haar met een schuurmachine heeft glad gestreken. We lopen door geërodeerde ‘domes’ of ‘koepels’, die eruit zien als opgebouwd uit kleine baksteentjes. En dat alles in oranje tinten die fel contrasteren met de wolkeloze, helderblauwe hemel. De wandeling is prachtig, niet pittig – maar wij hoeven ons vandaag dan ook geen zorgen te maken over te hoog oplopende temperaturen.
Terwijl ik dit schrijf, kleurt de hemel pastel lila – er is nog net een strookje lichtblauw zichtbaar aan de horizon – nadat de laatste zonnestralen het rode zandsteen van het gebergte bij Kings Canyon in vuur en vlam leken te zetten. Overigens is het ongelooflijk maar waar; we kunnen hier internetten. En wel bij het (onbemande) informatiepunt waar de wandelingen van Kings Canyon beginnen. Daar maken we dankbaar gebruik van om wat praktische zaken te regelen, zoals onze volgende bestemming: Alice Springs.
Alice Springs
Wat een bijzonder stadje is dit. Het bleek nog lastig om last-minute een motel te vinden; op het laatste moment hadden we geluk dat er een kamer werd vrijgegeven in een motel dat aanvankelijk ‘no vacancies’ had. Wij blij! Zoals zowat overal waar we geslapen hebben zijn ook hier wasmachines (gebruikskosten $4,-), drogers ($2,-; maar vaak is dat ook $4,-) en een waslijn. Ik doe vrolijk mijn was, terwijl we een lijst opstellen van dingen die we hier willen kopen voor we verder trekken; nieuwe campingspullen en een voorraad eten.
Alice Springs Reptile Center
We doen inkopen en bezoeken het Alice Springs Reptile Center. Daar zie ik ze dan, eindelijk, voor het eerst: De Thorny Devil (wat een leuk beestje!!), de Perentie en een aantal giftige slangen. We krijgen uitleg over wat te doen als je per ongeluk een Australische slang tegen het lijf loopt. Als je al te dichtbij bent; blijf dan stokstijf staan – de slang wordt hopelijk misleid en ziet je aan voor een boom. En gaat uiteindelijk hopelijk van je weg. Want slangen zijn stekeblind. Ben je zelf nog ver genoeg verwijderd van de slang? Trek je dan rustig terug, en ga pas rennen op ongeveer 10 meter afstand. En we krijgen te horen hoe we het hele ledemaat moeten afbinden mocht het toch tot een slangenbeet komen. Bij mijn Lief wordt nog een python om zijn nek gehangen (tja, sorry), en wij zijn weer een ervaring rijker.
Maar, nogmaals, wat een bijzondere stad! Alice Springs is klein, en ’s avonds op straat midden in het centrum is dezer dagen niemand te bekennen (waar zíjn al die mensen die de motels bezetten dan??!).
De ligging is wonderschoon – midden in de woestijn. Dat is overal zichtbaar (aan de horizon zie je de grote leegte van de outback) en voelbaar (vliegen, zij het in kleinere getale dan buiten de stad). Meer dan in welke stad ook waar we waren zien we Aboriginals; in de winkelcentra hangen deze mensen rond, op straat, in de K-mart. Met zichtbaar of ogenschijnlijk weinig om handen en weinig in handen.
En dan de liquor stores: Bij elke winkel is er politiebewaking. Als ik een agent vraag waar dat voor nodig is, legt die uit dat het bestuur van het Northern Territory heeft besloten extra maatregelen in te zetten om geweld ten gevolge van alcoholmisbruik te voorkomen – een groot probleem in deze regio. Bij vermoeden van problemen wordt het identiteitsbewijs gecheckt; en als er eerdere veroordelingen waren met betrekking tot bijvoorbeeld gewelddadig gedrag / huiselijk geweld wordt verkoop van alcohol verboden. Sowieso is de verkoop van alcohol (kwantiteit) aan banden gelegd. Het straatbeeld wekt de indruk dat alcoholisme slechts een symptoom of gevolg is van andere, grotere onderliggende problemen. Desondanks is Alice Springs een fijne plek om te vertoeven, en onveilig voelen we ons zeker niet.
Foto's
