In één van de armste landen van de wereld, in de bergen ten zuiden van Haiti kwamen we dit schattige jongetje tegen. Met zijn schoentjes aan de verkeerde voet en met één oog onder zijn petje vandaan, keek hij ons verlegen aan. Ik was op rootsreis met mijn zoontje. Hij stond in één van de donkere kamers verdekt opgesteld in het huis van de familie. Het huis was niet meer dan een betonnen casco. Waarschijnlijk was het de eerste keer da de jongen blanke mensen zag. Tot op de dag van vandaag vraag ik mij nog af wat hij op dat moment dacht!