Op stap met La Negra
Pinar del Río
Cuba
Mandy en peppi
Op stap met La Negra
oktober 2007
Vandaag zijn we van soroa verder naar beneden gereden naar vinales.
We hebben de grote weg totaal kunnen vermijden en hebben een mooie route gerden via allemaal kleine weggetje.
We zijn door allemaal kleine dorpjes gekomen en af en toe even gestopt om langs de weg fruit of iets te drinken te kopen.
Onderweg wat lifters mee genomen in de auto en leuke gesprekkken gevoerd en ook wat meer te weten gekomen over het dagelijkse leven in cuba.
Een straatje bracht ons door een mooi gebied vol met kleine kleurige huisjes en mensen zaten allemaal voor de deur op hun schommelstoel, typisch een cubaans plaatje.We kwamen zelfs een tuin tegen met allemaal comunistische beelden.
Na een tijdje dit weggetje te hebben gevolgd stopte het weggetje en kwamen we op het strand uit.
Een klein lokaal strandje met een locale bar.
Hier hebben we wat gedronken maar betalen mochten we niet.
Als dank hebben we de eigenaar van de bar en de mensen die daar waren maar een paar honkbalknuppels en ballen gegeven.
Ze waren er blij mee maar heel verbaasd dat we dit allemaal uit de kofferbak te voorschijn haalde.
Van hier zijn we verder gereden richting de vinales vallei en onderweg gestopt om de grotten te bekijken.
Het was nog te vroeg om een hotel te zoeken dus hebben we nog even een ommetje gemaakt door de omgeving hier.
We zagen een kraampje met fruit waarbij we stopte en wat ananassen wilde kopen.
De vriendelijke verkoper, een oudere cubaanse man, bood ons meteen een lokaal sapje aan.
Erg lekker! We stonden even te praten met deze man en ton nodigde hij ons uit on het huisje aan de overkant te bezoeken en vooral de tuin waar ze ook veel fuitbomen en een koffieplant hadden.
Bij het huisje aangekomen bleek dit het huisje te zijn van zijn neef die daar met zijn vrouw en 2 kids woonde.
We kregen een rondleiding door de tuin en er werd meteen verse koffie gezet van eigen gegroeide , gebrande en gemalen koffiebonen. Er werd fruit gesneden en op tafel gezet en de cubaanse sigaren kwamen te voorschijn.
Patrick deed de grote sigaar in zijn mond en nam net zoals hun een grote trek wat bij hun tot een hilarische lagpartij zorgde.
Na een paar uur daar gezeten te hebben en leuke geprekken in redelijk spaans te hebben gevoerd wilde we afscheid nemen en naar een hotel op zoek gaan.
Net toen we wilde vertrekken vroeg de vrouw ( die La negra werd genoemd, ze had vrij donkere huid ) of we zin hadden om morgen met haar en haar zoontje naar het het berggebied (el campo) te gaan en daar te gaan paardrijden.
Na wat aarzelingen van onze kant ( in afrika is bijna nooit iets voor niets , hoe zou dat in cuba zijn?) hebben we toch afgesproken om haar en haar zoontje de volgende morgen op te halen.
De volgende morgen stod ze al met haar zoontje langs de kant van de weg en gingen we onder weg naar waar haar familie woonde.
Het was een lange rit door een mooie groene bergachtige omgeving met veel slingerweggetjes en vaak onverhard.
Ondanks dat we een gewone 2 wheeldrive auto hadden kwamen we er goed doorheen.
Op een gegeven moment werd de weg smalle en smalle er zei ze ons hier de auto te parkeren en te voet verder te gaan.
We haalde onze camera en de tas met onze spullen en natuurlijk wat leuke kadootjes uit de auto en volgde haar.
Na ongeveer 45 minute te hebben gelopen zaten we midden tussen de bergen en was het er echt ongelofelijk mooi.
Heel veel groen, oranje zand ertussen en omringd door de bergen en alleen vogelgeluiden en verder niets.
Ook geen huisjes te zien waar eventueel familie zou kunnen wonen.
Toen we iets verder liepen zagen we in ene een klein wit houten huisje opduiken uit het groen.
Hier bleek haar zus te wonen en we werden hartelijk welkom geheten.
Buiten haar zus was er een heel schatig klein meisje en haar neef en een paar andere mannen.
Wij werden op een bakje in de schaduw gezet en speelde wat met de kids.
De mannen zadelde de paarde op en toen ze klaar werden werd tegen patrick gezegd dat zijn paard klaar stond en weg waren patrick en de mannen.
Paardrijden werd hier voornamelijk door de mannen gedaan en aangezien ik niet zo dol op paarden ben vond ik dit niet zo erg.
Tegen mij vertelde La Negra dat we op bezoek gingen bij haar ouders, dus camera mee en weer een stuk lopen.
En onderweg weer genieten van de mooie natuur, de stilte werd nu gevuld door de stem van het kleine meisje dat mij maar vragen in kindspaans bleef stellen die ik niet altijd begreep.
Aan gekomen bij het huisje van haar ouders moest ik natuurlijk vertellen hoe ik daar verzeild raakte en waar ik vandaan kwam en zo.
Deze mensen spraken heel snel spaans met een dialect dus waren moeilijk te verstaan voor mij maar met de vertaling in simpeler en rustigger spaans van haar kon ik het meeste verstaan.
Ondertussen wat foto's van de hele familie gemaakt.
Vooral oma was heel fotogeniek, echt een oude cubaanse vrouw en zittend in haar schommelstoel erg mooi.
Ook vonden ze het erg leuk om hun eigen foto achterop de camera te zien en vooral oma was erg verbaasd.
Na een tijdje gingen we weer terug naar het huisje van haar zus en die had al een hele maaltijd klaargezet.
Yam, fruit, rijst en een kip.
Ze hadden voor ons een kip geslacht tewijls echt bijna niets hadden.
We hebben heerlijk gegeten en natuurlijk na het eten de familie verrast met de kado's.
We wilde de zus nog wat geld geven voor haar kookkunsten en voor een nieuwe kip maar daar wilde ze niets van weten.
Wat een mooie mensen, wat een mooie omgeving en wat een mooie dag!
Foto's
