Beren, rits weg en 10 augustus 2006
Beren, rits weg en 10 augustus 2006
We hebben de tenten opgezet in de buurt van Haines Junction op weg naar de Canadese grens. Het is erg koud en we nemen een borrel om warm te blijven. Mijn Eega wil de tent anders inrichten. We gingen tot nu toe aan de achterkant uit de tent, maar hij wordt nu zo ingericht dat wij beiden aan de zijkant de tent kunnen verlaten. Dan gaan we slapen, de borrel heeft zijn uitwerking en ik lig binnen een paar tellen te ronken. Halverwege de nacht wordt ik wakker, ik moet even naar een boom, maar waar zit nou die verrekte rits. Ik zit aan de achterkant te zoeken en kan de tent niet uit. Mijn toegewijde eega wordt wakker en zegt wat zoek je. Heu!! ik kom die tent uit waar zit die rits. Mijn lieve vrouw ligt in een deuk en wijst mij erop dat we de hut hebben verbouwt en er nu aan de zijkant uit moeten. Ja dat gaat beter, gauw naar de boom, brr koud, gauw de thermoslaapzak weer in. Zes uur de wekker gaat en we moeten op staan. Als ik mijn slaapzak open doe wordt ik niet vrolijk, we hebben al 5 dagen geen douche gezien en die vochtige doekjes kunnen er ook niet meer tegenop, we beginnen te stinken.
Wat een verrassing het heeft gevroren, onze waterflessen zijn een blok ijs en ook de theepot zit vol met ijs. Leuk kamperen in Alaska, We gaan op zoek naar brandhout want we willen wel een bakkie warme thee. Zijn er mensen die wel eens een tent hebben afgebroken bij min 10. Ik wil je zeggen die stokken blijven aan je handen hangen, koud koud!! na het ontbijt naar de Million dollar fall. Een mooie waterval waar we heerlijk kunnen wandelen. Als we in de auto stappen staat er ineens een grizzly beer voor onze auto. Ik wil weer uitstappen, mooie foto denk ik, maar dan ken je de Amerikaanse gidsen niet. NO, to dangeres. Maar foto, NO. Nou dan maar niet, jammer, deze was mooi dicht bij.
We rijden naar de andere kant van het water en zien de beer weer, nu langs de waterkant lopend. Nu mogen we wel foto's nemen. We gaan weer op weg, het laatste stuk van een prachtige natuurreis. We zijn wel moe, hebben hard moeten werken. De tocht naar Haines is zo verschrikkelijk mooi. Prachtige vergezichten en hele mooie bergen. We zijn er stil van, we genieten.
Vlak voor Haines zien we veel Bald Eagles, we maken wat foto's van deze prachtige vogels. Haines is een mooie plaats tegen de bergen aangebouwd en er ligt een groot meer bij de stad waar enkele rivieren in uitmonden. We zien er zeehonden zwemmen en de zalm zoekt zich een weg naar boven. Vroeg in de avond gaan we naar de monding van de zee. Hier gaan we boven op het busje zitten. En wachten op de beren. Na tien minuten komen er een stel uit de bergen, op zoek naar zalm. Plonzend en springend zitten ze achter de vis aan, we horen hoe het vel van de vis wordt gescheurd. Wat een prachtige belevenis. We blijven een uur mar dan wordt het te donker en...... er is een douche op de camping. Ik koop vier munten en blijf een half uur onder het warme water staan. LEKKER man.
Vroeg in de ochtend weer naar de rivier, we zien een moeder met twee hele kleine beertjes de berg op lopen, de jonkies kunnen nog niet ver omhoog springen en vallen soms een stukje naar beneden, maar moeders zorgt goed voor hen. Het giet van de regen en we horen dat wij niet met de boot weg kunnen, Balen, we hadden ons zo verheugd om nog eens een dag op zee door te brengen. Er rest ons niet anders dan ons te vermaken in Haines en de volgende dag vertrekken wij naar Whitehors, ook daar nog een dag om souvenirs te kopen en 10 augustus 2006 gaan wij terug naar Nederland, het wordt een nachtmerrie. Op het vliegveld horen wij dat wij onze gekochte parfums en andere vloeibare spullen weg moeten gooien, zelfs onze tandpasta. We vertrekken naar Londen, waar we in een totale chaos aan komen, er wordt zeer neurotisch gereageerd, mijn fototas met lenzen, wordt van mij afgepakt en moet in het ruim, we mogen geen bagage mee in het vliegtuig. Er schijnt iemand met vloeistof een aanslag te willen plegen. Uren hebben we gewacht tot er eindelijk een vlucht naar Nederland kwam.