Zuster achter tralies

Door: Inmalaga

Geplaatst op Apr 30, 2012

Nooit meer zullen zij een pasgeboren baby vasthouden, de geur opsnuiven van het bos na de regen of de zon in zee onder zien gaan. Vrijwillig! Jonge vrouwen in de dop, meisjes nog, kiezen voor een leven achter slot en grendel.

De sleutel naar de vrijheid hebben ze weggegooid bij hun intrede in een van de ordes van de monjas de clausura (nonnen in afzondering). Voortaan wonen ze in de kabbelende luwte van een wonderlijk stille wereld doordrenkt van hun geloof. De meesten zijn als ze intreden waarschijnlijk gezond, sommigen mooi, een ieder met eigen unieke talenten.

Tralies

De nonnen hebben hun maatschappelijk bestaan opgegeven ten faveure van een leven gewijd aan gebed, werk en meditatie. Hun enige contact met de ”buitenwereld” is het bijwonen van de mis in de kerk die grenst aan hun klooster zodat ze het gebouw niet hoeven te verlaten. De mis zien ze van achter tralies. De nonnen mogen alleen het klooster uit als de wet het hen verplicht of bij acuut levensgevaar.

Wereldse goederen zoals post of voedsel worden via een ondoorzichtige draaideur het klooster ingebracht. Eventuele noodzakelijke bezoekers ontvangen ze in een aparte ruimte, zodat deze het klooster niet hoeven te betreden. Zelfs een goed gesprek is verleden tijd. Het gebruik van de stem moet functioneel zijn en is uitsluitend voor gebed of uitwisseling van informatie. De minimalisten onder hen eten veganistisch, vlees- en melkproducten zijn de verboden vruchten. Behalve hun habijt is privé-bezit is niet toegestaan.

Levens die niet geleefd zijn

In Nederland hebben we ze ook wel gekend, deze eeuwige maagden die hun leven leidden in afzondering,een voorbeeld hiervan is de orde van de ongeschoeide karmelieten. Maar in ons land zijn de laatste tralies eind jaren zestig opgeheven. Niet zo in Spanje, anno 2011. Alleen al in Guadix, een plaatsje van 20.000 inwoners in de provincie Granada zijn er al twee van dergelijke kloosters.

Voor wat? Waarom? Als er al een God bestaat is dit wat hij gewild zou hebben, deze levens die niet geleefd zijn? Of zou Hij, om in meer Bijbelse termen te spreken, zich verheugen over deze ongebruikte talenten (Mattheüs 25)?

Ik denk het niet.


Grotere kaart weergeven