Brekebeentje op de Sierra Nevada

Door: Inmalaga

Geplaatst op Mar 3, 2012

Kun je me helpen?

Met deze vraag houdt een Spaanse jongeling met het figuur van een getailleerde skistok me staande op een piste in de Sierra Nevada.

Vast wel, ik ben in een helperige bui.

Dus vraag ik: ¿Qué pasa?

Ik kan niet skiën, zegt Alonso uit La Mancha.


Hmm, we staan midden op de Maribel, een weliswaar blauwe maar relatief steile 2 km lange piste .

Het brekebeentje demonstreert: vallen, opstaan, vallen, vallen. Ski’s gekruist over elkaar heen en weer vallen. In de poephouding.

Nee, niet mij om skiën. Ik ga je helpen, misschien…

Eerste keer op ski’s vandaag?

Ja.

Waar is je skileraar?

Die heb ik niet.

Je familie, vrienden, vage bekenden?

Ook niet. Ik ben alleen.

Ondertussen begin ik te vermoeden dat ik beland ben in een variant van de Benidorm Bastards, waar Belgische bejaarden hun landgenoten voor de gek houden voor het oog van de verborgen camera.
In deze versie zijn het Spaanse adolescenten die buitenlanders er tussen nemen op de meest zuidelijke skipistes van Europa.

Camera of niet toch voel ik me verplicht Alonso naar beneden te loodsen. In grote bochten leid ik hem van het rechte skipad de piste af. Wat aanvoelt als het verstrijken van een kleine ijstijd komen we beneden aan.

Hij groet. Ik zeg nog, een bedankje is niet nodig, te laat hij is al weg.