Bratislava
Leuk stadje, vriendelijke mensen
Bratislava is Praag in het knus, in het klein. Dezelfde kleurrijke huizen, maar wat minder jugendstil. En wat meer grapjes, zoals een koperen loodgieter die uit een straatput hangt, of de koperen grappenmaker die zijn hoed voor je afneemt. Op een brug over de Donau staat nog een bouwwerk uit het Stalinistische tijdperk. Het is een soort UFO dat een apart contrast vormt met de kerk en de Maria-statie achter het busstation.
Een mooie anekdote toont de vriendelijkheid van Slowaken. Behulpzaam zonder er meteen iets voor terug te vragen.’s Avonds moesten we per bus terug naar ons hotel, net buiten het centrum. We moesten perron 5 hebben, maar konden alleen perron 1 tot en met 4 vinden. In uiterste nood liepen we naar de buschauffeur van de desbetreffende bus, die in de remise stond. Of hij wist waar zasta-nogwat (dat ik net op een bord had gelezen) was, met handgebaar vijf. Hij moest even denken… ohh, zastávka pät’! en begon driftig in het rond te zwaaien.
We gingen vol goede moed weer op zoek naar perron 5, maar het lukte toch niet. Een andere passagier gevraagd naar zasta-nogwat, met handgebaar vijf. Ook hij liep druk met ons heen en weer, maar moest ons het antwoord schuldig blijven. Tot we bij de grote weg kwamen, waar we perron 5 aan de overkant ontwaarden. Ver achter ons stond een mannetje flink te gillen en te zwaaien - het was de busschauffeur uit de remise. We hebben - ook weer met handen en voeten - bedankt toen we even later de bus in stapten.