Soezdal, al in 1200 genoemd, ligt 30 km ten noorden van Vladimir, op een hoge oever van het riviertje Kamenka.
Wij lopen vroeg in het voorjaar door de velden in de richting van het stadje en dan vallen meteen de witte muren van de vele kerken op. Achter de oude omwalling van het kremlin zie je twee bijzondere kerken.
De witte Rozjdestvenski sobor, gesticht in 1220, met zijn blauwe koepels met gouden sterren valt meteen op; het is het enige gebouw in Soezdal dat de Tataarse invasie van 1238 heeft overleefd.
De houten Nikolskaja kerk enkele meters verderop is niet zo oud (18e eeuw) en is afkomstig uit Glotovo, een dorpje in de omgeving. Je kunt er vrij rondkijken.
Achter de bomen vind je van de residentie van de aartsbisschop nog het kerkje bij de eetzaal met een enkele zuil en een galerij rondom. In de vroegere verblijven van monniken en de aartsbisschop is een interessant museum over de geschiedenis van Soezdal gevestigd.
In Soezdal vind je ook de mooi gekleurde houten huizen waar mijn drie matruska's van de vorige foto wonen. De bouw is aan regels gebonden; zo mogen de huizen niet hoger dan twee verdiepingen zijn.
Ga zeker eens naar de Handelsarcaden op Torgovaja Plosjtsjad. Daar verkopen de dames hun zelfgekweekte groente en ingemaakte augurken en uien. Er ontstond grote hilariteit toen wij een paar pakjes bietenzaad kochten om later van de oogst de beroemde borsjt (koude of warme bietensoep) te maken.