Bloot en afgeranseld, de ware Russische aard komt boven.
Oeral
Rusland
Agrotewal
Bloot en afgeranseld, de ware Russische aard komt boven.
Bloot en afgeranseld, de ware Russische aard komt boven.
"s Avonds worden de gezochte paddenstoelen klaargemaakt en waarachtig ze smaken goed. Dat gaat in de loop van de week wel wat minder worden. Want koude paddenstoelen in een soort slijmerige gel bij het ontbijt vind ik niet echt geweldig. Inmiddels zijn mijn russische vrienden er achter dat ik geen goede eter ben en kom ik soms ook weg met een lekkere appel.
Het hoogte punt, of zal ik zeggen dieptepunt, van mijn reis in de Oeral begint met een ochtend naar het ziekenhuis van Perm. Nee ik ben niet ziek geworden van de paddenstoelen maar Ludmila wil me graag haar werkplek laten zien. 70 jaar oud en nog iedere dag te vinden in het ziekenhuis waar ze les geeft aan de studenten chirurgie. Haar kantoor is kaal er valt niet echt veel te zien. Maar vandaag neemt een collega ons mee naar haar datsja. Dat wordt niet verteld maar dat is wat ik in de loop van de dag te weten kom. Alles is een verrassing, dat woord vergeet ik niet gauw. Een sanitaire stop wordt me aangeraden in het ziekenhuis te doen omdat anders alleen de machtige bossen overblijven. Zo dat valt niet mee, vies, stank niet te omschrijven en dat voor een ziekenhuis. Handen wassen is niet mogelijk zonder nog veel viezer te worden. Waar een spijkerbroek al niet goed voor is.
Jylia rijdt als een duivelin door het landschap, gelukkig zit ik achterin en veel verkeer is er niet maar relaxt is anders. Het schijnt dat Rusland nog zo corrupt is dat je de politie geld kunt geven zodat ze een oogje dichtknijpen bij snelheidsovertredingen. Nou dat geeft me echt een goed gevoel, maar niet heus. We komen aan bij een huisje helemaal alleen in een uitgestrekte eenzaamheid die ik tot dan alleen in Rusland heb gezien. De stilte overvalt me en lijkt te vibreren boven de bomen. We gaan volgens goed Russisch gebruik een middagje relaxen in de banja. Dat woord ken ik en dat boezemt me al enige angst in. Preuts als ik ben kijk ik er niet naar uit om bloot te gaan met twee voor mij redelijk onbekende vrouwen. Maar tegenstribbelen helpt niet, de temperatuur wordt aangepast als ze er achter komen dat ik ook nog nooit in een sauna ben geweest. Gelukkig maar 80 graden, hoe ga ik dit overleven.
Laat ik voor op stellen dat er een hoop gegiegeld wordt bij het ontkleden, tenslotte ben ik in goede handen bij twee artsen. Mijn lijf wordt uitvoerig bekeken, jee wat een striae heb je, maar dat is wel logisch na 5 kinderen. In Rusland ben ik een halve heldin omdat ik voor zoveel nageslacht heb gezorgd. Nou dat doet me weer goed. Blozen kan ik gelukkig ongestraft doen dat zie je niet met al die damp.
Ik moet gaan liggen op een houten bank niet te hoog want ik mag wel wennen aan de temperatuur. Na een minuutje denk ik al te gaan flauwvallen, wat een hitte niet te omschrijven mijn keel doet er zeer van. Ludmila is heel behulpzaam. We gaan met zijn tweetjes na een kamertje naast de banja en om me even te laten afkoelen moet ik me omdraaien. Ja je raadt het al, ze giet een emmer ijswater over me heen. Ik slaak een gil wat voor Ludmila betekent dat ik er wel weer tegen kan. Ze drijft me de banja weer in. Liggen moet ik, dan krijg ik een speciale behandeling van haar. Niet piepen denk ik in Nederland betalen mensen hier geld voor, zal wel leuk zijn. Maar o wat is dat? Ze slaat me met een takkenbos van eucalptus op mijn billen en benen. Wat een verschrikking, het huilen staat me nader dan het lachen. Als je hier zo'n mooie huid van krijgt, dan maar niet. Ik ga wel met een sinaasappelvel door het leven. Gelukkig ziet Jylia dat ik het te kwaad krijg en mag ik de martelkamer uit. De twee vrouwen vrolijk lachend achterlatend.
Later als ik een lekkere maaltijd krijg van gefrituurde aubergine vertellen ze nog even dat ik heb geboft want als er sneeuw had gelegen dan had ik daar ook nog even doorheen moeten rollen. Hoezo een vreemde vakantie, ik wil naar huis. Terug naar man en kinderen en deze verschrikkingen achter me laten, maar zover is het nog lang niet. Dit is pas de derde dag.
Foto's
