Trans Siberië dag 3
Trans Siberië dag 3
Het is 7 uur in de ochtend(Moskou tijd) als de zon zijn eerste stralen laat schijnen over de Russische tundra en het laatste bed in de coupe word ingenomen, op het station van Karasulskaya. Het beloofd een mooie dag te worden, deze derde dag aanboord van de trans Siberië express.
Om acht uur heb ik genoeg geslapen en ga ik me op frissen in de wasruimte, omdat een douche ontbreekt word het een wettie variant samen met wat deo is dit het beste wat ik met de mogelijkheden kan doen. Als ik terug kom is de rest ook wakker en kunnen we aan het ontbijt, van crackers en jam beginnen. Niet veel later komt de dame van de restauratiewagen langs met worstenbroodjes, die een prima aanvulling hierop zijn.
In Maslyanskaya stopt de trein 18 minuten en ga ik er even uit, echt koud is het nog steeds niet met een temperatuur van rond de -5. Veel gebeurd hier niet, van de bekende baboesjka’s heb ik tot nu toen nog weinig gezien op de perrons. Na een foto van het kleine roze stationnetje en een overzicht van af de loopbrug, ga ik weer terug de trein in.
Doormiddel van een vertaal app op m’n telefoon kom ik achter de reisdoelen van m’n nieuwe overburen. De jonge dame komt oorspronkelijk uit Kazachstan en is onderweg naar een bruiloft in de hoofdstad Astana, haar overstap is in Omsk. De andere dame is net als vele anders passagiers onderweg naar familie voor de feestdagen en zal in Novosibirsk, de trein weer verlaten.
Om 10 uur stopt de trein voor twee minuten bij het schitterende station van Nazyvayevsk, waar we inmiddels al 3 tijdzones zijn gepasseerd en het lokaal dus al één uur in de middag is. Het is een imponerend gebouw met vele bogen en een groene koepel, ook staat hier een locomotief geparkeerd uit de tijd van Stalin. Bij een korte stop als deze mag je er niet uit, maar mag ik gelukkig wel een paar foto’s hiervan maken vanuit de deuropening.
Als de trein weer begint te rijden, haalt de overbuurvrouw diverse soorten groente, fruit en worst tevoorschijn uit haar tas en begint deze op tafel te snijden. Uiteraard moeten Elke en ik hier van mee eten, met wat cervelaatworstjes en mini stroopwaffels uit mijn tas hebben we een prima lunch.
Anderhalf uur later komt de trein weer op de minuut nauwkeurig aan in Omsk, waar we onze benen 20 minuten mogen strekken. Onze Kazakse gast vervolgd hier haar reis naar Astana, terwijl ik wat rond kijk op het perron. Inmiddels is de temperatuur al gezakt naar -10, maar omdat ik van binnen nog zo warm ben voldoet een T-shirt met zomerjas nog prima.
De uren verstrijken en worden afwisselend gevuld met het staren over de Russische vlakte die alsmaar kouder word, en het lezen van een boek geschreven door Bill Brison. De titel luid “A small story about nearly everything” en dat is dan ook precies waar het over gaat, het begint bij het ontstaan van het heelal tot alles wat op onze planeet leeft (of heeft geleefd).
Naast deze titel heeft hij nog vele ander reisboeken geschreven over diverse landen, een aanrader om mee te nemen op vakantie.
Omdat we een aantal tijdzones zijn gepasseerd gaat de zon al om twee uur onder, als we de tijd in de trein aanhouden lokaal is het dan al 5 uur en zit ik er aan te denken om één van m’n potjes couscous uit te gaan proberen. Maarvoor ik ook maar aanstalten kan maken om dit boven van de plank te halen, grijpt m’n overbuurvouw weer naar haar tas en verdeelt ze de overgebleven worst, groente en eieren over de kleine tafel in onze cabine. De couscous blijft weer in de tas en met nog een bakje cervelaatworstjes van mij hebben we een prima maaltijd. Niet veel later als we aan de thee zitten, haalt ze nog een hele zak chocolaatjes te voorschijn. Op deze manier kan ik heel mijn noodrantsoen weer mee naar huis nemen, de theezakjes vinden wel gretig aftrek.