Historisch Boekarest met verassende kamergenoten
Boekarest
Roemenië
Marjella
Historisch Boekarest met verassende kamergenoten
Soms als je plannen maakt voor een vakantie, is het wel eens moeilijk om een beeld te vormen bij een stad, zo had ik dat ook bij Boekarest. Ik wist absoluut niet wat ik kon verwachten, niet hoe de stad eruit zou zien, niet wat voor mensen er wonen, de omgeving, niks.
Opzich niet heel vervelend, want dan ga je met een blanco papiertje ergens heen, zonder al vooroordelen te hebben.
Als je uit een nachttrein komt, amper geslapen hebt in 3 stoelen met een chagrijnige conducteur, dan kun je niet meer een compleet objectief eerste indruk krijgen van een stad. Laat dat nu net de situatie zijn waarin wij beland waren. Om nog wat duidelijker te zijn: mijn beste vriend en ik moesten om 00:00 overstappen in een grensplaatsje bij Oekraïne en omdat er geen bedden mee beschikbaar waren moesten we op 3 stoelen slapen.
Heel vroeg in de ochtend op zoek naar een hostel die niet te veel op ons budget zou drukken. Het eerste hostel was helaas volgeboekt en de vrouw leek ook niet al te blij met ons bezoek, of het was de vroege ochtend, dat kan ook nog. We hadden het hostel uitgekozen om de naam: “Funky Chicken Hostel”, maar helaas dus. Het tweede hostel was een hoekje verderop, genaamd: “Butterfly Villa”, we werden in de hele vroege ochtend vriendelijk ontvangen en we konden onze tassen voordat we onze kamer in konden, gewoon in de bagage ruimte achterlaten.
Na een ontbijtje met twee uiterst aardige Belgische dames, gingen we de stad alvast maar even in om geld te pinnen, wat nog een hele opgave bleek aangezien mijn pinpas besloot opeens kieskeurig te worden als het op vreemde banken aankomt.
Vlakbij het hostel was een park waar we konden genieten van de strak blauwe lucht inclusief 30 graden. Een bewust relax moment om een kleurtje te krijgen en even van wat muziek te genieten.
Perfect om nog even voor het inchecken te doen, het was namelijk nog geen vijf minuten lopen van het hostel.
De eerste avond kwamen we nog een groepje Nederlandse jongens tegen die op rondreis waren, ze wilden wel een toernooitje tegen ons pokeren voor de lol. Laat ik nu best redelijk kunnen pokeren, maar laat ik dat nu ook eens niet vermeld hebben, wat waren ze verbaasd toen ik uiteindelijk won!
Alleen werd het zo wel weer heel laat en niet wat we eigenlijk hadden bedacht, maar goed, het was wel heel gezellig. Ik was er van overtuigd dat ik heerlijk ging slapen, alleen dacht mijn bed daar iets anders over… mijn bed was namelijk door een van de vorige bezoekers doorgezakt, waardoor ik dus de hele nacht scheef gelegen heb. De volgende ochtend meteen maar een ander bed geregeld waar ze absoluut niet moeilijk over deden.
Na het ontbijt zijn we naar het Parlement gebouw/paleis van Boekarest gelopen, door een verdord parkje met een paar boompjes die geen schaduw meer geven in de brandende zon die vroeg in de ochtend al scheen. Het Parlement van Boekarest is het twee na grootste Parlement van de wereld, na het Pentagon.
Voor een rondleiding kochten we een kaartje, zonder camera, want daar moest een heleboel voor betaald worden, dan maar geen foto’s. in de eerste kamer begon iedereen foto’s te maken, dus we keken elkaar aan en dachten, ach waarom ook niet! Vanaf dit moment gingen wij ook foto’s maken en er is door niemand over geklaagd.
Op het beroemde balkon waar de destijds dictator zijn toespraken hield hebben we nog een mooie foto genomen, en na ongeveer 7% van het hele Parlement gezien te hebben was de rondleiding al weer afgelopen.
Na twee nachten zonder al te veel slaap was ik wel toe aan een nacht vol met slaap, ik zou hier alleen niet zo duidelijk over beginnen als er niet iets was gebeurt dat mij dat verhinderde. Dit keer was het geen doorgezakt bed, maar een dronken Deense man die duidelijk de tijd van zijn leven had en het lichtknopje blijkbaar fascinerend vond, het ging ongeveer zo: klik…..klik…..klik…..klikklikklikklikklik.
Dat hij kort daarna ging slapen was niet bepaald een zegen, de zaag fabriek was namelijk geopend en ik deed geen ook dicht. Na anderhalf uur heb ik het opgegeven en ben ik naar beneden gegaan om daar maar op de bank te gaan slapen, wat nog best lekker lag.
De laatste dag gingen we het “Historisch centrum” van Boekarest bezoeken. Laat me een ding even uitleggen, als ik aan een Historisch centrum denk, dan denk ik aan mooie oude gebouwen die goed onderhouden zijn, zoals bijvoorbeeld het Parlement van Boekarest.
Mijn beeld kwam slechts overeen voor het gedeelte Oude gebouwen, ze waren namelijk alles behalve goed onderhouden en overal door het centrum heen waren werkzaamheden aan de weg. Best een domper dus..
Mocht je ooit een reis plannen naar Boekarest, het is heel makkelijk te bereiken met de trein en ook vanuit Boekarest kom je in vele grote steden met de trein. De stad is niet duur en de hostels zijn ook redelijk van prijs.
Mocht je verblijven in het Butterfly Villa, doe dan de groetjes aan Maria en zeg haar dat Davied en ik er naar uitkijken om haar in Amsterdam te verwelkomen!
Foto's
