"Je suis un Coq!"

Door: Sanine

Geplaatst op Jun 27, 2015

Ik heb tussen 2008 en 2010 drie seizoenen in de bediening gewerkt bij een Hotel/Pension gelegen in een skigebied in Oostenrijk.
Voor de ‘thuisblijvers’ hield ik een blog bij over mijn belevenissen.
Hieronder een greep van zomaar een werkdag in de Oostenrijkse Alpen:

15-04-2010:
Het seizoen sluiten we af met maar liefst 2 dagen het gehele 'huis' vol Fransozen. Nu is dit geen dagelijkse kost, in Frankrijk kan je immers ook prima skiën, wordt mij verteld, en daarnaast wanen ze zich niet vaak in oorden waar hun taal niet wordt gesproken.
Maar goed, al vanaf het eerste moment sloeg het Frans getetter mij om de oren en met veel bombarie en volume schoven de Franse gasten aan het 5-gangen menu.

Zelf kan ik, betreft de Franse taal, alleen de eerste 2 lessen van de HAVO nog een beetje voor de geest halen. Echter, verder dan ´Ca va?´, ´Bonjour´ en ´C´etait bon?´ kwam dat niet. Daarnaast konden lang niet alle Fransen Duits. Toen ik dan ook gedurende het 5-gangenmenu met een typisch Oostenrijkse Knödel op de proppen kwam, brak het zweet mij al uit. Een tafel met een 4-tal Fransen, die helaas net zoveel Duits spraken als ik Frans, waren namelijk wel erg benieuwd wat er nu ín dat bolletje op hun bord zat. Nou, en dan sta je dan te stuntelen.
“...uuh...”
Tot ik mij plots iets herinnerde:
Ik was vroeger tamelijk goed in het spelletje ´Hints´ en ik besloot dan ook deze kunsten te gaan vertonen.
Om jullie even te informeren: Je hebt verschillende knödels, de meeste (gangbare) knödels die het hotel maakt zijn ´Semmelknödels´. Semmel staat voor broodkruim, dus het woord ´brood´ was snel uitgelegd:
“Un petit pain...et, uuh...”.
Verder zit er in alle knödels room of melk, dus dat was ook niet echt moeilijk:
“...Lait.”
Maar toen kwam het volgende ingrediënt: Ei (of was er nou eerst de kip? ;-) ) Maar wat was dat nou ook alweer in het Frans? Ik wist nog goed hoe ik het schreef: Oeuf, met de o en de e aan elkaar vastgeplakt, maar hoe ik het woord moest uitspreken, wist ik écht niet meer. Toen ik toch een poging waagde en mijn versie van het woord ´Oeuf´ uitsprak, spraken hun stomgeslagen gezichten boekdelen: Ze dachten dat ik gek was.
Dus juist op dit moment gooide ik ´Hints´ in de strijd. Ik zetten mn handen onder mn oksels en maakte tok-geluiden, daarbij zwaaide ik met m'n armen alsof het vleugels waren, en op m’n beste Frans riep ik: "Je suis un coq!" Vervolgens ging ik door m’n hurken en zei “Plop! “, waarnaar ik deed alsof ik een ei van de grond raapte en tussen mijn duim en wijsvinger liet zien. Zo! En dat zit er dus in een knödel! Bon apetit!

Later toen ik eraan terug dacht, moest ik er smakelijk om lachen. Niet om het feit dat ik belachelijk aan het uitbeelden ben geweest, maar eigenlijk omdat ´coq´ de vertaling van ´haan´ is, en hanen leggen natuurlijk geen eieren!