Alleen in de sneeuw
Noord
Noorwegen
Marjella
Alleen in de sneeuw
Helemaal alleen in de natuur, niks anders dan jij en je tentje en al het andere wat je mee kon nemen in je backpack.
Voor de een klinkt dit als een ramp scenario en voor de ander is het een droom de uitkomt.
Als praktijk examen moesten we als klas een groepstrip doen, maar een solo trip mocht ook als iemand zichzelf echt wou testen. Nadat ze vertelde over de solo trip gingen mijn ogen glinsteren en ontstond er een grote glimlach op mijn gezicht. Ik wist precies wat ik zou kiezen voor mijn praktijk examen.
Iedereen mocht zijn/haar voorkeur vertellen en toen het mijn beurt was om te vertellen wat ik graag zou willen kwam het er eindelijk uit: Ik wil op solo trip!!
Samen met de lerares heb ik gekeken naar een goed gebied om te blijven overnachten. Later kwam het ter sprake dat we ook t/m zondag konden blijven als we wilden.
Als we dan toch op solo trip gaan, laat ik het dan ook meteen goed doen!
Conclusie: Ik ga 3 dagen op solo trip in de natuur rondom Alta!!
Als een kind zo blij was ik bezig met de voorbereidingen, eten klaarmaken, alle noodzakelijke spullen klaarleggen en met heel veel moeite alles in en om de backpack krijgen.
Vrijdagochtend was ik er helemaal klaar voor alles ingepakt, de andere studenten die in groepen gingen uitgezwaaid. Vanwege de temperaturen die nu toch echt omhoog gaan hier was het op sommige plekken onmogelijk om te langlaufen, maar na ongeveer 2uurtjes langlaufen kwam ik aan op de plek waar ik besloot 3 dagen door te brengen.
Eerste de tent maar opzetten en dan verder met dingen als een vuur plaats maken en hout zoeken. Als ik klaar ben met de tent opzetten en de vuur plaats kan ik het niet helpen om me even te laten vallen in de sneeuw en gewoon van het uitzicht en de zon te genieten. Vooral geniet ik van de stilte en het feit dat ik daar toch echt helemaal alleen zit. Het is alsof er een golf van rust over me heen komt nu ik daar zo in de natuur in mijn eentje zit.
Tegen de avond heb ik een vuurtje gemaakt en kan ik mijn eten opwarmen om niet alleen maar koud eten te eten. Tussen het vuur aanhouden en takken breken kan ik ook nog een paar marshmellows boven het vuur houden voor het echte kampvuur gevoel.
Als het al aardig donker wordt laat ik het vuur rustig uitgaan en trek me terug in mijn tentje om lekker in slaap te vallen.
De volgende ochtend wordt ik wakker en kom erachter dat ik heel comfortabel gelegen heb want het is ondertussen al 10:30.
Snel mijn tentje uit om te ontbijten en dan bezigheden te vinden om de dag door te komen.
Na een tijdje hout sprokkelen waag ik me aan een poging om vuur te maken zodat ik thee kan maken of in iedergeval water kan drinken. Het geluk is dit keer niet aan mijn zijde en naast een enkele opvlieging van het vuur moet ik het doen met half gesmolten sneeuw.
Als ik sip en toch wel een beetje teleurgesteld naar de half gesmolten sneeuw kijk bedenk ik me opeens iets dat ik in het SAS Survival Handboek had gelezen, als je het samenperst dan kun je het water zo uit het ijs zuigen!
Met een grote glimlach op mijn gezicht geniet ik van het water dat ik uit het ijs kan zuigen, trots dat ik toch een oplossing heb gevonden en daardoor gewoon kan blijven.
Tegen de avond maak ik nog een paar rondjes op de langlauflatten om mijn kamp heen en zie dat ik een familie elanden als buren heb, althans ik zie de sporen. Vanwege het probleem dat ik heb met het vuur, eet ik mijn voorgekookte spagetti en besluit ik vroeg de tent in te kruipen.
Als ik muziek aan het luisteren ben besef ik me opeens dat ik zonder problemen de dag ben doorgekomen, me niet verveeld heb en zelfs van tegenslagen als vuur maken genoten heb.
Als extra beloning voor de dag hoor ik vanuit mijn tent opeens het geblaf van een vos.
De volgende ochtend breek ik met tegenzin mijn kamp weer af en geniet voor de laatste keer van de stilte en de natuur om me heen.
Wat een ervaring, helemaal alleen met mijn tentje en backpack. Zonder hulp van anderen kunnen overleven. Elk moment glimlachen omdat je gewoon geniet van het feit dat je alleen bent en volop kan genieten van de stilte, de natuur, alle kleine overwinningen die je boekt. De vraag of het niet heel confronterend was kan ik beantwoorden met het volgende:
Alsof er een golf van rust en blijdschap over me heen kwam op het moment dat mijn tentje stond en ik echt aan mijn avontuur begonnen was.
Ik. Mijn tentje. De natuur. Helemaal alleen.
Foto's
