Vlinders in mijn buik

Door: Marjella

Geplaatst op Nov 1, 2012

Op een bepaald moment in je leven krijgt iedereen er wel eens mee te maken, je kunt het niet meer voor je houden, je moet het delen met de rest van de wereld.
Elk moment van de dag denk je eraan.
Alles wat je doet heeft er mee te maken.
Als het even kan vertel je het aan iedereen, zelfs aan die buurman die je eigenlijk nooit spreekt.
Je wilt het van de daken schreeuwen met een spandoek erbij.

Komt het je bekent voor? Voor mij is dit niet de eerste keer trouwens, in 2007 had ik precies hetzelfde.
Het klinkt misschien allemaal wat gek, maar ik heb het over mijn voorbereidingen voor mijn studie in Alta, Noorwegen. De kalender staat nog op 62 dagen en ik moet nog een heel blok op mijn eigen universiteit, maar het enige waar ik aan kan denken is mijn studie in Noorwegen.
De verhuisdozen staan al in mijn 16m2 kamertje, ik moet mezelf stoppen om niet al mijn spullen al in te pakken, al lukt het nog niet heel erg best met de zelfbeheersing.

Bijna alles is al geregeld, de skikleding, thermo ondergoed, stevige schoenen, verzekering, inschrijving bij de universiteit, verblijfplaats, en echt nog een heleboel meer, maar toch blijft het kriebelen. Het is bijna alsof ik weer voor de eerste keer verliefd geworden ben, ik wil er constant mee bezig zijn, als er maar een klein bruggetje is in een gesprek naar Noorwegen grijp ik die aan om erover te praten. Vriendinnen zeggen al tegen me, mens het duurt nog zo lang, doe eens rustig aan.

Wie kent het gevoel? Als een klein kind zo blij, stuiterend door de kamer, als een 16jarige die net haar eerste grote liefde heeft ontmoet en haar toekomstige man erin ziet, als een 18jarige die net haar rijbewijs heeft gehaald en papa of mama van het werk mag ophalen.
Al die gevoelens bij elkaar en nog een flinke schep suiker erop, goed mixen even in de blender en het perfecte recept voor vlinders in je buik is gecreerd, naar eigen inzicht kun je nog kleurstoffen of andere snoepjes toevoegen.

3 dagen geleden stond ik nog te dansen in de woonkamer met mijn hele ski/snowboard uitrusting aan. Mijn vriend keek me aan alsof ik niet goed snik was en mijn ouders konden niks anders als lachen. En nu? Nu zit ik in mijn 16m2 kamertje te werken aan mijn zelfbeheersing om niet nog meer verhuisdozen in te pakken.
Gaat de reis en het avontuur in Noorwegen geweldig worden? Dat weet ik wel zeker. Is de voorpret net zo leuk als de reis zelf? Absoluut, geen twijfel mogelijk!