Een rondreis door Europa, met Noorwegen als onbetwist hoogtepunt
Noorwegen
Europa
Agrotewal
Een rondreis door Europa, met Noorwegen als onbetwist hoogtepunt
17 landen bezoeken in 16 weken, dat is in een paar woorden samengevat wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. Vertrokken eind april met de camper die tip top in orde is om zo’n grote reis te maken.
Het is prachtig voorjaarsweer als we vertrekken en door Duitsland rijden. Ook Denemarken laat zich van zijn beste kant zien. Natuurlijk is het ’s nachts koud, maar daar zijn we op voorbereid. Het Kattegat in Denemarken is onze leukste overnachting daar. Op de snelweg richting Hirtshals is een ernstig ongeluk gebeurd, heel luguber staan er twee lijkwagens met de kisten ernaast om de slachtoffers te vervoeren. Dit drukt mijn vrolijke stemming behoorlijk, in een oogwenk kan je leven op een snelweg eindigen.
Vol plannen varen we op 1 mei naar Langesund in Noorwegen. De Scandinavische landen ken ik niet echt, al ben ik weleens eerder door Denemarken getrokken en Finland ook. Maar een dag in een land rijden of er daadwerkelijk op vakantie zijn, is een groot verschil.
Met de veerboot door Langesund varen is al een feestje op zich, zeker met de zon erbij. Op deze eerste dag van mei is het feest in Noorwegen en de winkels zijn gesloten. De temperatuur daalt ’s avonds erg snel en het begint te vriezen. Dat is een tegenvaller, zo snel in het zuiden van Noorwegen al vorst. De volgende dag is slecht weer, koud en mistig. Natuurlijk leidt Tomtom ons de verkeerde kant op, langs of liever gezegd onder Oslo door.
Het is bij het opstaan nog maar 4 graden in de camper, echt koud dus. We overnachten bij een mooi meer bij Hamar, manlief heeft het erg moeilijk met de kou en zijn beperkingen met lopen maken het niet makkelijker. Na een kwartiertje wandelen door de sneeuw, strompelt hij terug naar de camper. Ik krijg, door de spanningen, een fikse migraineaanval en breng noodgedwongen de middag door in bed.
We gaan sneller door Noorwegen dan verwacht, mede door het slechte weer en zijn na een paar dagen al in het NP Dovretell, ik had me er erg op verheugd. Jammer genoeg valt het weer heel erg tegen, het vriest dat het kraakt, het stormt en het sneeuwt. Meer dan grauwe foto’s van guur winterweer heb ik niet kunnen maken. Door de extreme kou is de eerste gasfles al leeg dus op zoek naar een vul plek. Het weer blijft slecht tot we in de buurt van Narvik zijn en we overdag kunnen genieten van een zonnetje. Nu valt me ook de midzomernachtzon op, zelfs om 12 uur ’s nachts is het nog licht. Het weer blijft onze reis door Noorwegen erg beïnvloeden, soms zon afgewisseld met pittige buien en koud. Ook voor Noorse begrippen koud. De Lofoten zijn prachtig en de Vesteralen een verrassing, zeker voor herhaling vatbaar. Noorwegen, ik heb het in mijn hart gesloten en zal er zeker nog eens terugkeren.
Na drie weken houden we Noorwegen voor gezien en rijden door Finland naar Helsinki voor de veerboot. Na de woeste schoonheid van Noorwegen valt Finland me tegen. Bomen, bossen en meren en nog steeds slecht weer. Al is er zo nu en dan een zonnetje. Het bezoek aan de Kerstman is voor mijn man het hoogtepunt van Finland. In Helsinki lukt het de lente eindelijk om de winter te verdrijven en genieten van de blauwe lucht en hogere temperaturen.
We varen naar Tallinn en vernieuwen onze kennismaking met de Baltische staten. Na de rustige wegen in Scandinavië en de beschaafde chauffeurs, vallen de wegen en de weggebruikers ons erg tegen. Hans moet bijna net zoveel in zijn spiegels kijken als door de voorruit om ongelukken te voorkomen. In juni zijn er veel festiviteiten, met muziek en dans, genieten in de grote steden. Van de Baltische staten maakt de Kruisheuvel in Litouwen de meeste indruk, zeker als we er ook blijven overnachten.
Polen, eigenlijk zouden we er alleen snel doorheen rijden, maar wat onverwachte mooie plekken maken dat we toch 5 dagen langs de grens trekken naar de Oekraïne. Lublin is een pareltje waar je met gemak een leuke stedentrip van kunt maken.
De Oekraïne, 5 jaar geleden zijn we er voor het laatst geweest, is een verhaal apart. Laat ik het er ophouden, dat het de laatste jaren niet vooruit gegaan is. De mensen zijn nors, begrijpelijk want het gaat moeizaam met de economie en de wegen zijn erg verslechterd. De idioten op de weg komen vast en zeker uit dit bijzondere land. Het zuiden van de Oekraine is een aangename verrassing, zeker de Zwarte Zee en de Donaudelta zijn een bezoek meer dan waard.
Ik slaak een zucht van verlichting als we Roemenië in rijden, de douane perikelen vereisen een eigen blog. We hebben ons voorgenomen om een paar dagen de Donaudelta aan de Roemeense kant de verkennen. Heerlijk om een excursie te maken en de pelikanen te zien. Onverwacht overnachten we bij een kleiwand met bijeneters en scharrelaars.
We trekken langs de kust verder naar Bulgarije. Het originele plan was om alleen de kust te verkennen, maar het land boeit me erg en we trekken een week door de verschillende streken. Sofia is een mooie stad waar we met plezier een paar dagen ronddwalen.
Griekenland lonkt, het mooie warme weer, de broodjes gyros en de relaxte manier van leven. Na maanden trekken en hectiek heb ik er veel zin in. Oei dat valt tegen, de eerste dag alleen maar regen, maar wel warm. We rijden naar Chalkidiki een schiereiland wat we nog niet kennen. De vakanties in Europa zijn in alle hevigheid losgebarsten en dat is te merken. Drukte alom, vooral de nachten zijn opvallend. Tot 4 uur ’s nachts wordt er ook in de kleinste dorpjes feestgevierd. We zoeken onze rust bij de meren in Noord Griekenland, pelikanen en vlinders en overweldigende natuur.
Macedonië en het meer van Ohrid geven ons nog een paar dagen rust. Zodra we de stadjes aan het meer bezoeken vallen ons de stromen toeristen op die zich verdringen op terrasjes. Een bezoek aan de kapper maakt onze portemonnee bijna twee euro lichter.
Servië, is voor mij het meest bijzondere land van de vakantie. Vriendelijke mensen, oude slaperige dorpen, authentieke houten huizen en bergen. Geen toeristen, wel Serviërs die vakantie in eigen land doorbrengen. Een gave wandeltocht naar een waterval en de nacht doorbrengen op een dam in de bergen, zijn de hoogtepunten hier.
Hongarije, ook dit is een land dat ik al goed ken. Het is hier heet en we gaan voor de verandering een paar dagen op een camping staan. Dankzij een tip van een mede RR, weet ik dat er een vogelhut bij deze camping hoort en een bezoek aan de bijeneters is voor mij een ochtend onwijs genieten en veel foto’s maken.
Het einde van de reis komt in zicht als we op een dag van Hongarije door Slowakije naar Tsjechië trekken. De kinderen weten dat we onderweg naar huis zijn en dat maakt dat we niet veel tijd doorbrengen in deze landen en via Duitsland weer richting Julianadorp rijden.
Bijna 17.000 km hebben we op de teller gezet. Zeker 16.000 foto’s heb ik gemaakt, waarvan er zo’n 75% het niveau van een vakantiekiekje niet overstijgen. Veel uitzoeken dus en weer wennen aan de luxe van Nederland en thuis.
Wat me het meest bij gebleven is van deze reis zijn de midzomernachtzon en onvergetelijke natuur van Noorwegen, de slechte wegen en extreem slechte chauffeurs in de voormalig Oostbloklanden. De schoonheid van Servië, de rust in de NP in verschillende landen. De mooie oude steden, de vakantiedrukte in juli en augustus en mijn eigen goede chauffeur, die helaas niet zoveel heeft kunnen zien als ik.
Foto's
