GGMAF: Tranen in mijn hart
GGMAF: Tranen in mijn hart
8 april 2001 begon jouw reis,
Een klein, warm, schattig en zwart hoopje, geboren in België.
5 mei 2001 begon mijn reis,
Nieuwsgierig, gespannen vanuit Nederland naar België.
Liefde op het eerste gezicht? Dat plus meer.
Zonder hart keerde ik terug naar huis; dat had ze al gestolen.
2 juni 2001 begon onze reis,
Een emotionele, vol hoogtepunten en heftige botsingen.
Volgens de karaktertest zou je een timide en rustig beestje zijn,
Maar die test uit België was allang ontspoord.
Hoe graag ik je tijdens je puberteit niet achter het behang had willen plakken,
Er was geen rolletje te bekennen in huis.
Met de jaren werd een band gesmeed, jij en ik,
Onvoorwaardelijk en onbreekbaar.
27 november 2009…
Lieve, allerliefste Quinto,
Immens
Is de leegte die ik voel
Onwerkelijk
Ik kan en wil het niet geloven
Pijn
In mijn hart en lijf
Onverwachts
Dat noemen ze dan 'pech'
Eigenwijs
Zijn wij allebei en dat zorgde voor vuurwerk
Maatjes
Werden wij
Geweldig
Samen op pad, alle aandacht voor jezelf
Wandelen
Hoe langer hoe beter
Zwemmen
In de rivier, daarna
Racen
Achter je tennisbal aan
Terugbrengen
Echt niet, kapot maken was veel leuker
Smerig
De goorste moddersloten waren ‘t lekkerst
Storm en wind
Dan was jij helemaal gelukkig
Snurken
Kon je als de beste
Kroelen
Lekker samen op de bank
Nu
Zijn er alleen nog gedachten en herinneringen
Troost
Omdat je geen pijn meer hebt
Dag lief meisje, wat hou ik van je
Maar sjeezus, ik mis je zo...
8 april 2012 zou je 11 zijn geworden,
Zou.
Ik hoef mijn ogen niet dicht te doen om jouw eigenwijze koppie voor me te zien, onze allerlaatste knuffel te voelen en het hartverscheurende afscheid. Je zit in mijn hart, vastgeketend met een pijnlijk litteken en warme tranen, maar bovenal met heel veel liefde.
Het was een bijzondere reis met veel prachtige tussenstops. Ik had het voor geen goud willen missen, maar die laatste halte had ik graag nog even uitgesteld...
Dikke, dikke X van ’t vrouwtje.