Wat heerlijk, het wordt weer lente! Overal waar je door Utrecht fietst zie je de bloesem uitkomen, prachtig om te zien! Hier fiets ik in de Adelaarstraat langs de recent gerenoveerde Molen Rijn en Son. Je kunt je bijna niet voorstellen dat je hier in het centrum van de stad bent.

Op Wiki vind ik deze informatie over de molen, zo leer ik ook nog eens iets over de molen waar ik iedere dag langsfiets:
"De oorspronkelijke molen Rijn en Son werd in 1745 gebouwd op de stadswal aan het Paardenveld in opdracht van Govert van Rhijn en Bernardus Sonnenberg, naamgevers van de molen. Dit tweetal liet een gevelsteen aanbrengen voorzien van een stralende zon over een rivier met de tekst:

A° 1745
DE.RYN.EN.SON.EEN SUYVERE.BRON
MET.WARME.STRAALEE
TOT.UTREGHTS.PRONCK,BELOFTE.SCHONCK
OM.WEL.TE.MAALLEE
GESTIGHT.DOOR.BN SONNEN.BERGH
EN.GV VAN.REYN. C.E.B.[3]

Toen de gemeente plannen had voor een groenteveiling aan het Paardenveld, werd de Rijn en Son rond 1912 gesloopt. In diezelfde tijd onderging de naastgelegen molen De Meiboom ook dit lot.

In 1913 werd vervolgens een halve kilometer noordoostelijker een nieuwe molen, Rijn en Zon ditmaal genaamd, gebouwd aan de Adelaarstraat. Destijds verrees hij in een landelijke omgeving. Bij de bouw zijn onderdelen van De Meiboom en andere molens hergebruikt. Tijdens de bouw ging de aannemer failliet waarna de molenaar van de oude Rijn en Son, Jan Korevaar, deze taak op zich nam.

Ongeveer een half miljoen bakstenen zijn in de molenromp verwerkt. Aan de basis heeft de romp een buitendiameter van ongeveer 14 meter. De afmeting van de vlucht is bijna 25 meter. De stelling bevindt zich op bijna 18 meter boven het straatniveau, de bovenzijde van de kap op zo'n 32 meter. Met zijn afmetingen behoort Rijn en Zon tot de vijf hoogste in Nederland en is binnen de provincie de hoogste. Korevaar gebruikte in zijn molen alle bekende ontwikkelingen in de molenbouw. Hij was tevens de molenaar van de nieuwe Rijn en Zon en zijn beide zoons zijn hem opgevolgd. Tijdens de oorlogjaren speelde deze molen een belangrijke rol voor Utrechters die een zak graan hadden weten te bemachtigen."