(On)gedierte en andere tropenhorrors 2
Utrecht
Nederland
Mireille
(On)gedierte en andere tropenhorrors 2
Het is 2011 winterskoud Nederland, ik kom mijn Utrechtse appartement binnen en doe de lamp aan. In een ooghoek zie ik een muisje schichtig rennen over de vensterbank! Het diertje verstopt zich onder een weelderige tropische plant, het stekje meegenomen uit Zimbabwe. “Arghhh” hoe kan dat! Appartement, zes-hoog, proper en winterspotdicht. De muizenjacht wordt geopend, met twee bekers duik in onder de plant, het in het nauw gedreven fluweelbruine muisje bespringt me, valt en verstopt zich. Allerhande diervriendelijke muizenvang tips worden me aangeraden door ‘vrienden’ inclusief horrorverhalen van hele nesten en worp-frequentie in mijn warme huis……zo komt het dat mijn gedachten op hol slaan. Ik droom zelfs van ongedierte en van vroegahh. Vrooegahhh waren er veel beestjes en insecten, normaal voor de tropen waar wij woonden en tijdens mijn vele reisavonturen. Dus…What’s the panick? Watskebeurt? Enfin al die kriebel-jeuk-griezel diertjes die mijn nacht verstoorde tot “allemaal béésjes, béééhééésjes” visioenen zorgde voor deze béésies-memoires, zie ook Deel 1.
Slangen
Sinds ik me herinner werd me ingepeperd, oppassen voor slangen! GEVAARLIJK! Vooral Malawi kent veel en zeer giftige exemplaren. Één beet zou een ‘one way ticket to heaven’ kunnen zijn of ander naars. Slangen in alle soorten; ‘Green en Black Mambas’, ‘Vipers’, ‘Spitting-Cobra’, ‘Grass-snake’ en ‘Pythons’ om er een paar te noemen. De een giftiger dan de ander.
Ik zag ze niet zo vaak, daarentegen mijn moeder altijd, ze is panisch voor deze slinkse dieren. Gaan de vogels verschrikkelijk tekeer in een boom, dan zei onze kokkie “Njoka!” (Chichewa voor slang). Die ‘Njoka’s’ troffen we ook zeer regelmatig aan in huis schuilend voor de tropische hitte. Gedrapeerd over blikken in de donkere provisiekamer, tussen de boeken, via de afvoerpijp in bad of onder het bed.
De schrik van mijn ouders: De babywieg van mijn zusje en mij hing aan touwen van het plafond, wel zo veilig, later kregen we een spijlenbedje en dan ledikantje. Mijn zusje kreeg mijn ‘afdankertjes’. Één nacht werd ik met veel kabaal wakker, pa mijn zusje heftig schuddend , ma gillend en zus blèren! Wat was het geval, mijn ouders waren voor het slapen gaan even bij ons komen kijken….. Horror!!! Mijn zusje bedekt in kleine slangetjes, en niet zomaar maar slangen, zeer giftige ‘Black Mambas’! In het warme en donkere tussenplafond was een nest mamba-eieren uitgekomen om daarna door een gat in het plafond op mijn zus haar ledikantje te vallen terwijl ze sliep. Levensgevaarlijk maar gelukkig geen ellendige gevolgen.
Al reizend in een Maleisische tempel werden dikke krullende koude slangen om me heen gedrapeerd, “no fear madame, no bite, this special temple snakes fohh God, they bless you”, jáájááá zal wel….maar haal ze toch maar weg met mijn kinderlijke ontzag voor slangen wenste ik liever wat afstand van deze ‘bless-you’s’. Een heuse pythonworstelaar trof ik op Pankor Island, trots liet hij zijn spierbundels zien, voordat er uit een bultige jutezak een onwaarschijnlijk grote python tevoorschijn kwam. Samen wrongen, draaide en kronkelen ze tot de overwinning. Natuurlijk werd de sterke man de overwinnaar, python werd bij de hals de lucht ingetild. Daarna kronkelde de slang vrolijk nog verder in zijn jutezak.
Een kniesoor maakt zich druk over de zonnebadende python, diegene waar je bijna over struikelt bij het fotograferen van de Zimbabwe ruïnes. Noch die boze slangenbezweerder op het Jemaa-el-Fna plein in Marrakech die “DIRHAM!” commandeerde, bij mijn weigeren werd DIRHAM nogmaals in mijn gezicht gespuugd. Helaas voor hem, geen Dirham onder zo’n bevel. De man dreigde zijn kronkelende slang in mijn nek gooien. Mijn ogen vertelden hem voldoende…..‘slang in mijn nek dan slang naar Allah!’….man met slang dropen af.
Luizen Met hen maakte ik voor het eerst bekend tijdens mijn reizen. Jawel in India! Treinen in India is een close gebeuren, je kunt weinig afstand houden ook al zou je het willen, ik vermoed dat luis toen zijn oversteek richting mijn haren maakte en zich vermenigvuldigde. Mysore, op een warme middag rustend in de guesthouse tuin zie ik in mijn linker bovenste ooghoek wat bewegen. Ik pak het, een mini insect. “Lice!” grijnst mijn reisgenoot. “That’s why you were scratching your head.”
In India zijn luizen een normaal verschijnsel, op straat ontluist men elkaar openlijk. Toch zie ik mij niet mijn reismaatje vragen om me even sociaal te ontluizen, we zijn gelegenheidsvrienden om een tijdje samen te reizen tijdens het jaar solobackpacken. Bij de apotheek leg ik mijn dilemma uit. Hoofdwiebelend brengt de apotheker een flesje shampoo tevoorschijn. Het flesetiket laat rugliggende luis beentjes in de lucht zien. Mooi zo! De instructies opgevolgd, haren ermee wassen, laten inweken…..INwééééken! Mijn hoofd staat inbrand! Ondanks het vele spoelen en koudewater douches bleef het dagen nabranden. Naast haarverlies en dagen geen zon kunnen verdragen waren de luizen ook foetsie.
Kikkers
Eigenlijk vindt ik het nogal guitige diertjes die s’nachts hele orkestral manoeuvres ten ore brengen. Voor anderen bezorgen ze paniek. Ik weet me nog te herinneren op Cuba kwam een reisgenote gillend poedelnaakt de douche uit rennen “Een Kikker, een kikker! HET beest sprong zo op mijn rug…..HIJ zit er nóG!!”. Als een ware 'Charlies Angel' zal ik de kikker overmeesteren, bewapend met slipper en emmer de gevreesde badkamer in. In de hoek geschuild een klein bruin kikketje en niet de verwachte enorme brulkikker. Ahhhhh! Reismaatje griezelt zichtbaar wanneer ik met het kikkertje in mijn handen door de kamer loop naar buiten om het diertje de vrijheid te geven.
Een andere kikkerbangerik is een goede vriendin van mijn moeder. Tijdens haar vakantie in Zimbabwe op de farm van mijn ouders kreeg ze wel een zeer onaangename verassing…..Ze werd namelijk gekust door een flinke kikker, en niet zomaar ergens! Terwijl zij zich ontspande op de toilet sprong de dobberende kikker omhoog tegen haar kruis. Ze ging helemaal en totaal uit haar dak door die spontane zoen! Wij allen dachten dat er iets vrééselijks was gebeurd en spoedde ons tot haar hulp. Toen we door hadden waar het allemaal om ging rolden we en famille over elkaar van het lachen.
Wordt vervolgd…….
Foto's
