Wat een luxe... Thuiskomen!
Wat een luxe... Thuiskomen!
Niks is zo fijn als na een lange vlucht weer thuis te komen! Op Schiphol staat mijn lieve kleine vriendinnetje ons op te wachten, jeetje wat heb ik die kleine gemist!
We zijn moe, onze klok voelt als 4.00 uur midden in de nacht terwijl mijn telefoon toch nog maar echt 20.00 uur aangeeft...
Meteen maar het ritme proberen op te pakken, nog even wat eten, een frietje een een kroketje, een koud biertje uit de koelkast, aan de eettafel met een heuse stoel met rugleuning. Goh wat is dat allemaal lang geleden.
Ook het toilet heeft weer een zitting, stinkt niet en er hangt een keurige rol zacht wc-papier naast. Handig zo binnen in huis...
Het water stroom rijkelijk als ik de kraan open draai, heerlijk warm water! Het vooruitzicht om weer elke dag een warme douche te kunnen nemen voelt als enorme luxe na een reis waar we met geluk een ijskoud beekje naast onze tent hadden om ons te wassen. Drie keer konden we ons in een badhuis of Ger-kamp douchen (waarvan het water maar 1 keer warm was) de rest van de dagen moesten we het met vochtige washandjes doen...
En dan mijn bedje...
Lekker zacht, geen planken meer,
Lekker warm, geen te dunne slaapzak meer,
Lekker breed, geen gevecht om ruimte meer!
Ik stop mijn telefoon al weer in de oplader zonder na te denken, zo snel went het. Niet meer nadenken wanneer en waar we kunnen opladen en niet meer afhankelijk van autoladers en sporadisch aanwezige generatoren!
We zijn weer thuis!
Het was echt fantastisch in Mongolië, maar wat zijn die mensen daar een bikkels.
Dingen die voor ons zo normaal zijn, voelen nu weer even aan als luxe. Dat gevoel gaan we nog maar even vast proberen te houden, terwijl we nog heel lang nagenieten van een geweldige reis
... en van mijn wasmachine, vaatwasser, schone sokken etc....