Papegaaitje leef je nog....?
Noord Brabant
Nederland
Lemurgirl
Papegaaitje leef je nog....?
"Papa, ik wil graag naar het Papegaaienpark...". Verbaasd kijken mijn man en ik elkaar aan. Je geeft een jochie van zeven de keuze waar hij naar toe wil, maakt niet uit wat. Je bevindt je in de buurt van de Efteling en Safaripark Beekse Bergen, dus dan lijkt de keuze nogal logisch: we hadden flink gepind, want we verwachtten een aantal dure toegangskaartjes te moeten betalen.
Maar nee, meneer heeft een folder gezien van een park met allemaal Figaro's (dat is onze eigen geelwangamazone, liefkozend 'de groene klootzak' genoemd) en 'parrekietjes' en daar wil hij graag naartoe.
Nou, vooruit dan maar. Dus we rijden naar Veldhoven, naar de Nederlandse Opvang voor Papegaaien. In dit park worden allerlei soorten papegaaien opgevangen; het zijn niet alleen dieren die niet goed verzorgd werden door hun eigenaars en daarom in beslag genomen zijn, maar ook dieren uit de illegale handel. Ze worden op Schiphol door de douane onderschept en vinden een thuis in Veldhoven. Het park wordt volledig gerund door vrijwilligers en is onafhankelijk van subsidies. De meeste vogels blijven de rest van hun -lange- leven (want papegaaien kunnen erg oud worden!) in het park wonen.
Wanneer we de auto parkeren, horen we al gekrijs en geschreeuw in diverse toonaarden. Bij de ingang kun je ook speciale cedernootjes kopen die je aan de vogels mag voeren. Deze nootjes zijn gezonder dan pinda's en zonnebloempitjes. Hier worden de vogels te dik van. En in welke dierentuin in Nederland mag je nu de dieren gewoon voeren?... In geen enkele (tenzij je er werkt...hihi )! Dus er gaan 3 zakjes met nootjes mee, 2 voor in het park en 1 voor thuis voor Figaro. Je krijgt ook speciale stokjes mee waar het nootje ingeklemd kan worden, zodat je de lekkernij veilig door de tralies aan de dieren kunt geven en ze niet je vingers er bij opeten. Want reken maar dat vele bewoners van dit park nogal scherp gesnaveld zijn!
De vogels die vooraan in het park zitten, hebben geluk. Iedereen wil natuurlijk papegaaien voeren en men rent dan ook als eerste naar de kooitjes vooraan.
De eerste kooitjes zijn wat oud en m.i. wat klein. Nu zitten er maximaal ook maar 2 vogels in, maar toch... het valt me wat tegen. Dit blijken echter vogels te zijn die minder goed gesocialiseerd zijn en niet kunnen aarden in een grotere groep en daarom met één soortgenoot gehuisvest worden. In de eerste kooitjes zitten allerlei soorten amazone-papegaaien. En ja, hoor, ook onze eigen 'groene klootzak' is vertegenwoordigd! Een stukje verder op zitten kaketoes. Wanneer ik een prachtige witte kaketoe een nootje geef, hoor ik een zacht en kinderlijk stemmetje "Hallo!" zeggen. Ik kijk om me heen... "Hallo!"... In de kooi achter me zit een Molukken kaketoe (zalmroze van kleur, een prachtig dier). "Ach, wil jij ook een nootje?" Maar nee, zij (of hij, dat is niet te zien) blieft geen nootje. Koppiekrauw, dan? Voorzichtig steek ik mijn vingers door het gaas en ja hoor..., de kop wordt voorover gedaan en ik mag de vogel in de nek kriebelen. Ze duwt zich plat tegen het gaas aan om maar zoveel mogelijk gekrauwd te worden. Ik probeer ook een hyacint-ara te kriebelen... Kedeng!! Oeps... een houw met een flinke scherpe snavel richting mijn vingers is het resultaat!
Zoonlief rent ondertussen van de kaketoes naar de ara's naar de grijze roodstaarten naar de agapornissen naar nog meer amazones, voert dat het een lieve lust is en vermaakt zich prima.
Na de kleinere kooitjes komen we bij enorme, ruime voliére's met allerlei soorten door elkaar. De vogels hebben hierin alle ruimte om de vleugels uit te slaan en leven in grote, sociale groepen. Het is een kabaal en kleurenspektakel van jewelste!
Wanneer je voor de kooi gaat staan, hangen er al snel diverse soorten papegaaien voor je neus die allemaal erg hun best doen om toch maar een nootje toegestopt te krijgen. "Hallo!" "Lekker, he!" Ze proberen hun hele woordenschat uit om dat felbegeerde nootje in de wacht te slepen of maken de meest gekke bewegingen. Het valt me op dat ze allemaal erg meisjesachtig klinken. Wanneer Figaro "Hallo!" roept, klinkt 'ie als een oude, krakende radio!
Er zijn een tweetal kooien waar je zelf ook in mag. De ene wordt bewoond door vele (valk)parkietjes, lori's en andere kleine papegaaitjes die ook bij je komen zitten. Alleen... vandaag even niet. De andere wordt bewoond door een heel andere diersoort: lemuren! 5 Zwartwitte vari's -die zich ook ongegeneerd laten 'koppiekrauwen'- en 5 iets te dikke katta's (ringstaartmaki's). Ze hebben alle ruimte in de grote kooi en krijgen net lekkere verse wilgenblaadjes gevoerd.
Ondanks dat de dieren hier prima verzorgd worden en de meesten er goed uitzien (op een enkel dier na, waarbij de slechte verzorging door het vorige 'baasje' nog goed zichtbaar is doordat ze op een kaalgeplukt kipje lijken), word ik toch wel een beetje verdrietig, wanneer ik door het park loop. Als je nagaat dat dit allemaal in beslag genomen dieren zijn en dan kijkt hoeveel (en het zijn er erg veel!!) vogels hier in dit park leven, dan realiseer je je dat niet iedereen goed voor zijn huisdier zorgt en dat nog veel te veel wilde dieren uit hun natuurlijke omgeving worden gehaald gewoonweg voor het geld wat er mee te verdienen is. Kunnen we nu echt niet met meer respect omgaan met onze natuur en alles wat daarin leeft en ook met de dieren die aan onze zorgen zijn toevertrouwd?
Onze papegaai heeft die avond een topavond! Lekker op schouder, heerlijk nootjes snoepen, nog even badderen... Wat wil je als papegaai nog meer! Ons papegaaitje leeft in weelde, nu de rest nog....
Foto's
