Herkennen jullie ook dat gevoel dat iets zo mooi is dat je direct wil stoppen om het vast te leggen met de fotocamera, maar dat je eigenlijk niet kan stoppen? Zo'n moment had ik vorig jaar - Hemelvaartsdag. We waren om kwart voor 5 in de ochtend vertrokken om de eerste boot naar Ameland te halen en reden door de Noordoostpolder. Het was rond 6 uur en de mist op het land gaf een prachtig beeld. Uit de mist staken tientallen windmolens en af en toe piepte er zelfs een kleurrijk bloembollenveld tussendoor. Ik zat bijna te stuiteren in de auto ...ik wilde zo graag de camera pakken.... We hadden iets speling, dus we zijn van de snelweg afgegaan om een afslag terug proberen parallel te gaan rijden, maar dat mislukte: het bleek een bouwweg te zijn waar we niet in konden rijden. Voor het goede doel zijn we toen maar illegaal even langs de snelweg gestopt.....snel hoor.....maar één minuutje...maar genoeg om een paar mooie foto's te schieten. Er was bijna geen verkeer op de snelweg, dus het was verantwoord.