Enkeltje Venlo

Door: Inmalaga

Geplaatst op Jan 6, 2012

De hiërarchie onder treinen is zoiets als het kastenstelsel in India, dat weet ieder die Thomas de Trein aan zijn kinderen heeft voorgelezen. De rangorde begint onderaan met een stoptrein, de intercity vormt de middenstand en de TGV is natuurlijk de Brahmaan onder de treinen.

Vroeger voordat er herfstblaadjes op het spoor lagen, was het helemaal duidelijk. De tochtige, kreunende stoptrein met kapotte stoelzittingen was de onderkaste, terwijl bij de snobistische buurman, de intercity, een krantje en een croissantje geserveerd werd in een aangenaam verwarmde coupé.

Deze rangen en standen in treinenland leken tot voor kort in geel staal gegoten. Zo zou een als sprintertje geboren trein nooit een intercity kunnen worden.

De laatste jaren lijkt de nivellering toegeslagen bij het Spoor. Wie weet nu nog wat het verschil is tussen een sprinter en een stoptrein? Of een sneltrein en een intercity?

Afgaande op het wereldnieuws zou het onderscheidend vermogen van de Nederlandse trein voornamelijk nog in de WC zitten. Dat wil zeggen, de intercity heeft er één en de stoptrein niet.

Niet waar, merkte ik al zoekende naar de sanitaire snelstop op de intercity van Den Haag naar Venlo. Toch is dit nog wel logisch.

Deze trein rijdt namelijk niet in één keer naar Venlo. Nee, deze komt op dit traject meerdere keren tot stilstand, namelijk in Rotterdam én in Breda, Tilburg enzovoort. Dus is het eigenlijk een stoptrein en dus closetloos.

Tot nu toe spoort het nog allemaal op rolletjes. Pas groot wordt mijn verbazing in Eindhoven, waarna deze als intercity aangekondigde trein doorstopt naar Helmond, Helmond Brouwhuis, Deurne en Horst-Sevenum alvorens in Venlo te arriveren.

Degene bij de NS die deze haltes bedacht heeft moet nodig terug naar de schoolbanken. City betekent namelijk stad in het Engels. Logischerwijs zou de trein dus tussen steden moeten stoppen.

Nu staat Brouwhuis waarschijnlijk bekend om haar schitterende nieuwbouwwijken, heeft Deurne een aparte windmolen en zo heeft Horst de laatste jaren zelfs een verkeerslicht verworven.

Maar dat maakt het nog geen steden. Echt niet, ook niet in een land op postzegelformaat als Nederland. Hoog tijd dat de ‘fat controller’ orde op zaken komt stellen in Nederlands treinenland.