Nog vóór zonsopkomst trap ik op m’n oude MTB de Zypenberg op. Je mag er immers vóór zonsopkomst niet met de auto komen. Met mijn foto apparatuur en statief fiets ik in het donker naar boven. Gelukkig heb ik vaker de Zypenberg bezocht en herken ik een afslag, want bijna fiets ik de verkeerde kant op. Eenmaal boven overvalt me de stilte, de rust en heb ik even ‘het rijk alleen’. Magischer kan het bijna niet. Zo vroeg in de ochtend heb ik gelukkig geen last van Corona beperkende maatregelen.

De wens om de Posbank te fotograferen bij zonsopkomst én als de heide bloeit koester ik al een paar jaar en vanochtend is het eindelijk zo ver.

De mist laat het hier afweten, terwijl dat wel in andere delen van Nederland aanwezig is, maar wat een mega vet moment is dit: uitzicht op "paars gekleurde heuvels" waar de eerste zonnestralen overheen scheren.

Langzaam maar zeker zie ik meerdere fotografen hun positie innemen voor het bewuste plaatje. Sommigen kennen elkaar en maken een praatje. Ik groet een voorbijganger. En dan is het tijdstip aangebroken. Ik focus ik me op de prachtige zonsopkomst, de kleurschakeringen en het ongelooflijk mooie landschap. Vooral de tijd na zonsopkomst is ongekend mooi.

Een paar uur later pak ik m’n fiets en daal ik af naar de parkeerplaats. Er valt een dankbaarheid over me heen. De inspanning van het in het donker omhoog fietsen en de fotoreportage zal ik me nog lang herinneren.

Voor mij een ervaring om te koesteren. Dit had ik voor geen goud willen missen.

Lokatie: Zypenberg - Posbank, Nat. Park de Hoge Veluwe