Rondreis over IJsland
Rondreis over IJsland
Puur natuur
Geen haar op je hoofd die eraan denkt om naar IJsland te gaan? Grijs, grauw mistig weer, kale vlakten, of enkel rampentoerisme van die rotvulkaan met die moeilijke naam. Het enige dat je trekt is om je geld van icesave terug te halen? Wacht dan nog even met je oordeel....
Want, wat een lichtspel, wat een luchten en wat een natuurkrachten! Op een plekje op onze aardbol waar geen enkel ander land in de buurt licht, kun je wellicht ook niet anders verwachten dan een boel unieke natuur. Een zeer afwisselend landschap, met hier en daar zelfs een paar bomen en groen. Een berg(je) van 500 m opgeklommen waarvandaan we 360 graden rondom uitzicht hadden over een merengebied. Niet vast te leggen in één plaatje, maar een verrassend mooie belevenis als je de top op komt. Over de graad van kraters lopen geeft zo´n gelukkig gevoel met blauwe meren in de diepte en eindeloos weids uitzicht om je heen!
Het zilveren licht geeft in ieder plasje waar je maar kijkt waanzinnige weerspiegelingen. De schitterende luchten variëren van dramatisch, tot pastelkleurig en soms zelfs blauw. Felle kleuren waarvan je denkt dat ze niet bestaan in de natuur, zoals het hippe limegroen, kom je gewoon puur natuur op de zwavelvelden tegen. Warm water is in overvloed hier. Zo kan je op vele plaatsen badderen in mineraalrijk en warm water van tegen de 40 graden. Het kraanwater wordt rechtstreeks uit de grond gehaald. Als je dan ´s ochtends onder de douche staat, heb je je eitje wel gehad. Lopend langs de zwavelrijke gebieden met haar stoom, pruttelende modderpoeltjes en borrelende geluiden is het geen wonder dat de plaatselijke bevolking nog in elfen gelooft en elkaar generaties lang sagen doorvertelt. Eén sage is bijv. dat men jaren geleden besloot dat het enige ware geloof het christendom was. Alle afgodsbeelen werden de rivier in gegooid en op deze plek ontstond de waterval ´Godafoss´. Het is trouwens goed te merken dat de meeste mensen streng Lutheraan zijn. Iedere zichzelf respecterende boer bouwt een eigen privékerk met kerkhof eromheen, of het gehucht nou uit één boerderij bestaat of niet, het maakt niet uit.
Aan de voet van de gletsjer komen dikke, machtige berenklauwen op je af. Op één plek komt de gletsjer echt samen met de zee met als resultaat een ijsbergenmeer. Werkelijk één van de fotogeniekste plekjes op aarde! Tot overmaat van ramp waren de batterijen van mijn camera op het moment supreme leeg toen we met een amfibievoertuig het ijsbergenmeer opgingen. Maar wonder boven wonder bleken ze een tweede leven te hebben. Kwam dat misschien door de hoge spirituele berg vlakbij die extra energie zou geven? Nee, zonder gekkigheid mijn warme jaszak had ze natuurlijk weer wat warmte gegeven om wat extra fotootjes te trekken. Eerst waren we nog bang dat we door de dichte mist niets van de mooie kleuren konden zien. Maar het tegendeel was waar, het had ook wel iets mystieks; zwarte lavakleurige rotsen, kristalheldere doorschijnende ijsblokken van wel 7000 jaar oud en ijsblauwe ijsbergen met weerspiegelingen en al. Je ziet ze in de rivier met nog een behoorlijke snelheid naar zee gevoerd worden. Een heus ´titanicgevoel´ kwam in mij boven toen een soort schipvormig ijsblok aankwam zetten met een versnelde gang en de file aan ijsbergen nogal wat botsingen en breuken gaf. Door deze opstoppingen ontstond er zo´n sterke stroming dat er tientallen zeehonden op af kwamen. Letterlijk en figuurlijk een stelletje ´jonge honden´ die met bovenaardse krachten tegen de stroming in zwommen en zich dan met de grootste lol terug op de stroming naar zee lieten voeren. Heel amusant om naar te kijken! Nog nooit zo´n bizar strand als hier gezien. IJssculpturen zo helder als glas liggen als mooie kunstwerken op het zwarte zand en de blauwe ijsschotsen deinen op de golven mee totdat ze gesmolten zijn. Roofmeeuwen gedragen zich hier echt als de koningen der aarde, met een air van ´dit is mijn territorium, voor jou ga ik niet uit de weg´. Op de noordelijke ijszee hadden we 3 vliegen in 1 klap: walvissen, dolfijnen en papegaaiduikers. Puffins zijn zo grappig en knullig met hun te grote lijf dat ze maar heel kort met eindeloos gefladder kunnen blijven vliegen. Op de zeilboot werden we ook in een soort arctisch zeilpak gehezen. Met mijn tig lagen aan wollen hemd, twee fleeces, muts en handschoenen eronder voelde ik me net zo´n opgeblazen puffin.
Het ongelooflijkste aan deze natuur vind ik toch wel dat ijskou en enorme hitte zo dicht bij elkaar aan je voeten liggen. De ene keer moet je oppassen dat je zolen niet smelten op de zwavelgrond, de andere keer moet je oppassen niet in het ijskoude smeltwater terecht te komen en ben je blij met je goretexschoenen.