Onze reis gaat verder : we verlaten Iveragh Peninsula en gaan naar het 3de schiereiland in het zuidwesten van Ierland : Beara Peninsula. De Ring of Beara hebben we wel gereden, omdat die heel wat minder druk is dan de ring of Kerry en volgens ingewijden minstens zo mooi. Wel, dat laatste kan ik niet beamen, omdat we Kerry niet gereden hebben, maar dat Beara prachtig is, heb ik wel mogen aanschouwen.
De Ring of Beara vertrekt in Kenmare; een stadje dat leuk is om even door te rijden en kort rond te wandelen, maar buiten wat kleurrijke huizen en een steenkring uit de oudheid is er niet zo bijster veel te zien. Het eerste stukje van de ring is nog niet zo bijzonder; daarom besloten we om de ring af te gaan in Tuosist; daar loopt een kleine weg door een prachtig stukje bos met een eigenaardige mengeling van enorme grote varens en ook mediterrane planten; je waande je zo op de filmset van Jurassic World. Plots opent het bos zich en heb je prachtig zicht op de oceaan en het schiereiland Iveragh. Langs de weg is er een klein parkeerplaatsje (je moet wel even een stukje in de diepte rijden) met een heel mooi en rustig keienstrand.
Verderdoor kan je via Kilmakilloge (waar je een loop van 8 km kan wandelen) en Lauragh terug de ring op. Vanaf hier kan je eigenlijk niet meer spreken van een "ring" : het is niet meer dan een veredeld boerenpad, waar ooit eens asfalt over gegoten werd :-) Ik begrijp helemaal hoe het komt dat de Ring of Beara zo veel rustiger en helemaal niet toeristisch is : met een camper is er volgens mij geen doorkomen aan. Naar goede gewoonte rijden de sporadische Ieren ook hier als gekken, en ik heb meermaals gedacht dat mijn laatste uur geslagen was. De weg kronkelt, stijgt en daalt in alle richtingen!
Op de foto een stukje uitzicht vanop het smalste deel van de ring : tussen Lauragh en Kenmare River View. Bij het naderen van Eyeries, een supergezellig kleurrijk dorpje, betert de kwaliteit en de breedte van de weg, maar hierover later meer.