Terug naar Thessaloniki (Slot)
Vasteland
Griekenland
Pdanielse
Terug naar Thessaloniki (Slot)
Terug naar Thessaloniki
We ontbijten uitgebreid, hebben een goede kamer gehad en rekenen af. Ik lees in de gang dat er nog een paar kloosters te vinden zijn. Die zijn echter niet bekend bij het grote publiek. We besluiten om daar nog even te gaan kijken. Ze liggen relatief dichtbij het hotel. Niet op een rotspunt, nee gewoon aan de voet van de berg. We vinden ze na een wandelingetje van een kwartier. Er is geen mens te bekennen. Je kan er overigens niet in komen. Ze liggen op een meter of 30 hoogte en we zien geen toegangsdeur. Blijkbaar wordt hier nog een takel gebruikt. Dan gaan we weer verder. Een rit door de bergen van 80 km. en dan nog 240 km. snelweg naar Thessaloniki. Daar hebben we de hele dag voor, want de auto moeten we om 18.00 uur inleveren bij de airport en we vliegen pas om 21.10 terug. De tocht door de bergen is geweldig mooi, maar Helen, al niet fit begonnen deze trip, heeft er veel moeite mee. Ze heeft duidelijk angst voor de diverse haarspeldbochten op grote hoogte. Als ik een keer de auto wil draaien op een smal weggetje, waar de Fiat 600 geen moeite mee heeft, klinkt het gegil van angst naast me. Het loopt allemaal natuurlijk goed af. We komen bij een leuke stadje aan en besluiten hier even te gaan kijken.
Grevena is een provincie stad, maar het centrum trekt ons helemaal niet. We besluiten om door te rijden en het verder nog eens te proberen. Als we een uurtje later bij Kozani aankomen, lijkt het eerst weer niks. Echter eenmaal in het centrum zet ik de auto in een zijstraatje en kijken we eens rond. Het verbaasd ons want we blijken in het winkelgebied te komen waarin werkelijk iedere straat, diverse leuke kleding en schoenenzaakjes zitten. Ik tel er zomaar een stuk of 60 en dan hebben we niet eens alles gezien. We vinden het prachtig en blijven hier een paar uur rond shoppen. We eten wat lekkers van de bakker op een bankje in de straat en komen bij het centrale plein aan. Hier zitten, inmiddels is het 14.00 uur, alle terrassen vol. Het is er heel gezellig. Met tegenzin verlaten we dit plaatsje. Bij de auto aangekomen zijn we ingeparkeerd door nog een paar auto’s. Helen begint te stressen, maar de auto naast mij weet een oplossing. De bestuurder ziet een briefje in de eerste auto liggen met het tel. no. van de bestuurder. Deze komt direct om zijn auto weg te halen en de tweede ook. Zo kunnen we toch vertrekken. Na een kilometer of 50 is de snelweg ineens afgesloten en moeten we weer de bergen in.
Dat is een ritje van 40 km. gelukkig hebben we de tijd, maar Helen vindt het maar niks al die bergen en bochten. Om 16.00 komen we dan eindelijk in Thessaloniki aan. We parkeren op een mooie plaats, maar de parkeermeter werk niet. Het geld krijg ik weer terug. We parkeren hem een stuk verder op een goede plaats. Naast ons staat iemand geparkeerd op het zebrapad en iemand op de hoek. Dat kan blijkbaar hier allemaal ongestraft. We lopen de boulevard eens op. Het is nu heerlijk weer en dat is een verschil met 5 dagen eerder toen we hier ook waren. Toen was het bewolkt, regenachtig en maar 16 gr. Nu schijnt de zon en alle tentjes aan de boulevard zitten vol met mensen. We verbazen ons erover, want moet er niet gewerkt of naar school gegaan worden? Kijk bij ons is het nu Koninginnedag maar hier hebben ze niks bijzonders en is het gewoon maandag 17.00 uur. We eten wat en willen naar het vliegveld gaan. Bij de auto aangekomen zie ik ineens een bekeuring. De agent is nog in de buurt en ik ga verhaal halen. Gelukkig verstaat hij Engels. Hij legt uit dat we een parkeerticket hadden moeten kopen. Ik vertel het verhaal van de automaat, maar hij is niet vermurwen. Dan roept hij zijn collega erbij. Deze lijkt me wat meer begrip te tonen. Ik vraag waarom de hele stad verkeerd geparkeerd staat en wij als buitenlander, wat hij niet kon weten, nou precies als enigste een prent hebben. Men vraagt waar de automaat is en gelukkig weten we dat precies te vertellen. Dan zegt hij dat hij het wel zal regelen voor ons. Gelukkig dat scheelt weer € 65. Dan rijden we eindelijk naar de airport. Om precies 18.00 uur komt men van de verhuurfirma. De auto wordt weer ingenomen en we zijn er erg tevreden mee geweest. We checken om 19.00 uur in en vliegen om 21.00 terug naar Dusseldorf. Hier komen we aan om 23.30 plaatselijk tijd. De vlucht duurt dus zo’n twee en een half uur. Ik haal de auto vast op als Helen op de koffers staat te wachten. En dan volgt er nog een ritje van 250 km. Moe en voldaan liggen we uiteindelijk om 3.00 uur weer heerlijk in ons eigen bedje.
Deze fly drive, in eigen beheer opgezet en uitgedacht, is ons prima bevallen. Griekenland is een echt Europees land met de maatstaven die wij zelf ook hebben. We hebben alles van te voren via internet besproken en ook dat is weer prima verlopen. Autohuur is erg goedkoop en de benzine ook. Griekenland is sowieso geen duur land en ook hier geld het is zo duur als je het zelf maakt. Athene is een drukke chaotische stad waar je wel mee om moet kunnen gaan. Dat geldt in mindere mate ook voor Thessaloniki. Delphi is leuk maar geen must do, de Meteora kloosters zijn fantastisch een ware belevenis.
Die moet je gezien hebben!
Foto's
