Van Athene naar Nafplion
Peloponnesos
Griekenland
Eriwil
Van Athene naar Nafplion
Na een lange dag (vanmorgen al om 4 uur op !) zitten we nu om 9 uur ’s avonds op ons balkonnetje in Nafplion. Het was wel een hele leuke dag, het belooft veel goeds voor de komende 3 weken.
De vlucht vanmorgen verliep vlotjes, binnen no-time ligt de bagage op de band en lopen we richting Avis, waar we onze huurauto gereserveerd hebben. De medewerker tikt zorgvuldig onze gegevens in en vraagt op een gegeven moment of we een VW Polo, een … of een … willen. De rest van de keuze doet eigenlijk niet ter zake. Toen hij begon met ‘VW Polo’, wist ik al dat dat hem ging worden.
Op het formuliertje waar het autootje op staat en waar dan vervolgens de reeds bestaande schade op aangetekend wordt, zet hij allemaal streepjes rondom het autootje. Hij vertelt ons zonder blikken of blozen dat dat de butsjes en krasjes zijn, mochten we nog iets anders vinden, moesten we dat even laten weten. Mochten we nog een ander krasje vinden … ha ha, waar dan ?? Heel het autootje staat rondom dus al in de krassen en deuken, met andere woorden, we krijgen een echt Grieks autootje mee. Ik vind het wel humor.
Vervolgens rijden we met onze Griekse Polo de snelweg op. Het eerste stuk van Athene naar het kanaal van Korinthe is niet zo interessant, dus blazen we lekker door. Veelal driebaans of meer, maar niemand die op de rechterbaan rijdt. Motorrijders scheuren overal tussendoor, iedereen haalt links en rechts in, het went snel.
Bij het kanaal van Korinthe kunnen we niet verder. De brug staat open. Maar goed, is prima, we willen ook wel even het kanaal op ons gemak bewonderen, dus parkeren we de auto onder een boom en lopen we richting het water. De boten varen langs, we turen het kanaal in, dat best smal en op sommige plaatsen heel hoog is en opeens bedenken we ons dat we geen brug zien die open staat. Maar de brug is wel ‘weg’. We kijken elkaar vragend aan, Erik duikt nog even onder de weg om te kijken of de brug daar soms ondergeschoven is (je weet maar nooit !), maar nee, ook hier geen brug. Ja maar … ineens ziet Erik kabels naar beneden hangen, het water in. Het zal toch niet ? Ja hoor, een 10 minuten later wordt het ons allemaal duidelijk. De brug zakt dus helemaal het water in ! Wie verzint dit toch ? Super !
We rijden ons autootje vanonder de schaduwrijke boom en tuffen de natte brug over op zoek naar een lunchadresje. Op de kaart zien we ergens een dorpje langs de kust en inderdaad, daar is een klein strandje en een taverne (ja, ja, met de echte Griekse houten stoeltjes – de ondingen !). We strijken neer op zo’n stoeltje op het kiezelstrand, de zee nog geen twee meter van ons vandaan. Dit is dus vakantie ! Zeker als na een poosje de zelf uitgezochte visjes gegrild zijn en ons tafeltje bereiken, heerlijk !!
Na flink genoten te hebben, rijden we verder. We moeten de bergen nog over naar Nafplion, ooit de hoofdstad van Griekenland. Het is warm, de thermometer geeft 31 graden aan, maar er staat een flinke wind, dus als je buiten bent, is het prima te doen. Maar dan betrekt het al snel en voor we het beseffen rijden we in een fikse regenbui. Er vormen zich al kleine riviertjes op de straten, oeps ! De temperatuur zakt naar 18 graden, dit is heel andere koek, wég vakantiegevoel ! Enige pluspuntje is dat we in de verte ‘het licht’ zien, we rijden dus wel de goede kant op.
In Nafplion is het gelukkig droog en breekt de zon voorzichtig weer door. Zonder al te veel problemen vinden we ons lieve pensionnetje. Een superkamer, lekker ruim (het heet dan ook een suite ), klein balkonnetje, hier houden we het wel twee nachtjes uit !
Nieuwsgierig naar het stadje, doen we een rondje. Het is niet zo groot, een kleine boulevard, een oude binnenstad, die een beetje Italiaans aandoet. Marmeren straten, het is er leuk. Bij een ijssalon kunnen we de verleiding niet weerstaan. We lopen naar binnen en echt direkt beginnen een aantal vrouwen alle soorten ijs (en dat zijn we nogal wat) op te noemen, nou ja ‘opnoemen’, de stemmen zijn nogal luidruchtig, ‘toe te schreeuwen’ is misschien beter op zijn plaats. Als ik tijdens de opsomming even wat tegen Erik zeg, krijg ik een reprimande, ze vertelt het maar 1 keer, dus ik moet wel luisteren … De sfeer is er leuk en we laten ons graag overhalen door deze luidruchtige dames. Even later smullen we van heerlijk zelfgemaakt ijs … jammie !
Dus ja, wat een (eerste) dag ! Het is hier erg leuk, de sfeer is supergrieks, maar dan zonder de vele toeristen die je altijd op de eilanden ziet. Erg benieuwd naar de dag van morgen, maar eerst douchen, slapen, uitrusten … truste !
Foto's
