Het is windstil. De Dordogne is een spiegel. Een fel gekleurde ballon stijgt op aan de horizon. Een meisje ziet het gebeuren, haar broer (of vader?) ziet het ook. Een kreet van opwinding volgt. Wij zien het ook. Verder is er niemand. De straten van Beynac lijken vrijwel uitgestorven. We wandelen langs de rivier terug naar de camping voor een wijntje. Wat een heerlijke avond.