Wandelen op Port-Cros
Cote d'Azur
Frankrijk
RoyanvanVelse
Wandelen op Port-Cros
Port-Cros is een eiland in de Franse Middellandse Zee en ligt zo’n 15 kilometer varen uit de kust. Samen met het oostelijk gelegen eiland Ile du Levant en Porquerolles in het westen, vormt het de eilandengroep van Hyères. Deze stukken rots in open zee hebben hun strategische waarde allang verloren. Voorheen beschermden zij de marinehaven van Toulon. Tegenwoordig komen er toeristen op de eilanden.
Bij het binnenvaren van de kleine haven van Port-Cros word je verwelkomd door een oud kanon dat op je gericht staat en in de zomermaanden ook door een oorverdovend concert van duizenden cigales. Aan de linkerkant ligt de Fort du Moulin en recht voor bevinden zich de kleine aanlegplaatsen voor boten en een groepje huizen die het dorp vormen. Behalve hier is het eiland onbewoond. Overdag lopen er veel mensen rond op de kleine zanderige boulevard langs zee of op de vele wandelpaden die het eiland rijk is. ’s Avonds echter, als de laatste boot met dagjesmensen vertrokken is, wordt het heel rustig. Dan zijn er alleen nog maar de gasten van de paar kleine hotels en pensions en de opvarenden van de schepen die voor anker liggen in de haven.
Sinds 1963 vormt Port-Cros een nationaal park met een oppervlakte van 700 hectare. Alle soorten die zowel boven als onder water voorkomen in dit reservaat zijn beschermd. Wandelen op het eiland mag, maar een ieder moet zich aan strikte regels houden. Roken is absoluut uit den boze. Er staat zelfs een onmiddellijk opeisbare boete van € 135 op plus een oproep om voor de rechter te verschijnen die de uiteindelijke boete zal vaststellen. Wanneer de mistral waait en via het Rhône-dal de Middellandse Zee bereikt worden vele wandelpaden afgesloten om te voorkomen dat hardnekkige en onoplettende rokers toch stiekem een sigaret opsteken en daarmee, zoals helaas eerder gebeurd is, een bosbrand veroorzaken.
Het wandelen in het reservaat is prachtig. Er liggen 30 kilometer aan smalle en voor een klein deel iets bredere wandelpaden op het eiland, die naar alle uithoeken leiden. Ze zijn door de eeuwen heen uitgehakt in de rotsen of aangelegd tussen de parasolpijnbomen. Tussen de begroeiing ontdek je her en der nog de resten van een oude woning, terwijl hagedissen en soms slangen je pad kruisen. De cigales hoor je na verloop van tijd niet meer. Ze zitten in de bomen en zwijgen vaak als je bij ze in de buurt komt.
Wanneer je begint met je wandeltocht bij het fort in de haven, de Fort du Moulin, dat gebouwd is op oude Romeinse funderingen, kom je langs slotgrachten waar waarschijnlijk nooit water in heeft gestaan en hoge muren die gebouwd zijn op stevige rotspartijen. De oude muren lijken wat in te storten maar het fort is nog steeds bewoond. Indien je de klim langs de scherpe rotsen met glinsterende quartzdeeltjes aandurft, kom je na een stukje wandelen bij de Fort de l’Estissac, met een halfronde uitkijktoren. Dit fort stamt uit de 17e eeuw, is als enige open voor het publiek en vanaf de toren heb je een adembenemend uitzicht over de eilandengroep. Ten westen van Port-Cros zie je dan een klein langwerpig eiland liggen, Bagaud genaamd, met daarop overblijfselen van eeuwenoude artilleriestellingen. Dat eiland is een broedgebied voor watervogels en aan wal gaan is er strikt verboden. Vroeger werd dit gebiedje het ratteneiland genoemd vanwege de grote populatie van deze knaagdieren. De ratten zijn inmiddels verdreven om de vogels meer kans te geven om te overleven. In het noorden zie je vanuit de uitkijkpost de plaatsen Hyères en Le Lavandou liggen. In de zomermaanden wordt er in het fort een expositie gehouden over de flora en de fauna van Port-Cros.
Verder doorlopend in de zomerse warmte en langs bomen, cactussen en vetplanten ligt het Fort de l’Eminence. Dit bouwwerk uit de 19e eeuw oogt moderner dan de andere fortificatiën op het eiland. Hierachter wordt de natuur amper nog geteisterd door bouwsels en mensen. De weg naar de oostpunt en de baai van Port-Man is best lang. Langs de kust moet je er al gauw 2,5 uur voor uittrekken. Via de binnenpaden doe je er een half uur tot een uur minder over als je stevig doorloopt. Daarna moet je ook weer terug terwijl er onderweg geen faciliteiten zijn. Het is dus zaak om zelf eten en drinken mee te nemen. Maar de eindbestemming is de moeite waard. De kleine baai wordt gedomineerd door het fort van Port-Man, een toren met aanbouw die weliswaar niet toegankelijk zijn, maar waar je heel dichtbij kunt komen. Onlangs zijn ze gerestaureerd. Daaronder, aan het water, kun je op je gemak wat rust nemen en zie je Ile du Levant liggen, op slechts 800 meter zwemmen. Door de stromingen en de boten die tussen de eilanden varen is zwemmend oversteken overigens niet veilig. Vanaf de kust en vanaf Port-Cros is er wel een pendeldienst naar dat eiland.
De forten liggen aan de noordkant van Port-Cros. Maar ook de zuidkant van het eiland is een prachtig wandelgebied. Het kenmerkt zich door hoge en ruige kliffen, alsof de natuur al wist dat daar de vijand vandaan zou komen. In de hoogte staat nog een klein fort uit de 19e eeuw, wat nog steeds wordt gebruikt als militaire observatiepost. Wanneer je daar in de buurt goed kijkt tussen de struiken, zie je oud beton liggen, en oude geulen die zijn aangelegd door de Duitsers die hier in de tweede wereldoorlog kanonnen hadden opgesteld.
Het eiland kent drie kleine stranden waar je heerlijk het water in kunt als onderbreking tijdens het wandelen. Alles moet dus te voet want voertuigen zijn niet toegestaan in het gebied, ook fietsen niet.
Een dag is te kort om het eiland te leren kennen en veel overnachtingsmogelijkheden zijn er niet. De meest luxueuze is Le Manoir, dat er uitziet als een klein kasteel. La Maison du Port en de Hostellerie Provençale zijn goede alternatieven om even ver weg te blijven van de bewoonde wereld en de volgende dag nog meer te zien van dit prachtige eiland.
Foto's
