(G)een perfecte foto

Door: Marjoleinoudejans

Geplaatst op Jul 29, 2014

Fotograferen, letterlijk ‘schrijven met licht’. We schrijven met licht, omdat het soms zoveel meer kan zeggen dan geschreven woorden. De perfecte foto heeft simpelweg geen uitleg nodig. Maar soms mag je geen foto maken. Soms wil je geen foto maken. En soms kan je geen foto maken.

Als je geen foto mag maken, vanwege de religieuze, culturele of politieke gevoeligheid van het onderwerp, is dat geen probleem maar een kwestie van respect. Als je geen foto wil maken, is het een vrije keus. Gewoon, omdat je zonder zoeker voor je ogen van het moment wilt genieten, of omdat het voor je reisgenoot soms ook gezellig is om je gezicht te zien in plaats van een lens.

Maar de grote frustratie treedt op als je geen foto KAN maken, ook al zie je die al helemaal voor je… hij hangt bij wijze van spreken al boven de open haard. Het beeld is perfect, de lichtinval prachtig: maar het KAN niet! Want je camera ligt thuis. Want je zit in een snel rijdende trein met vieze ramen. Want je scheurt met 120 km/u over de snelweg. Want er staat een groot hek in de weg.
En dan moet je terugvallen op woorden, om het beeld niet verloren te laten gaan.

Het is een bewolkte en frisse nacht geweest. Tussen de bergen van de Verdon trekt de nevel nog maar moeilijk weg. Maar het zonnetje weet haar weg al te vinden en krachtige stralen prikken door de wolken, geven de bergen en nevel een prachtige goudgele gloed. Bomen van verschillende hoogtes komen in diverse kleuren grijs en zwart met hun toppen net boven de mist uit, het geeft een meer dan sprookjesachtige sfeer. Perfect beeld, perfect licht, perfecte foto.

Maar ik KAN geen perfecte foto maken. Want ik rij met 120 km/u over een drukke snelweg. En daarom schrijf ik dit met woorden, niet met licht. Al zullen de woorden niet ingelijst boven de open haard komen te hangen, waar die foto zo mooi zou hebben gestaan...