Bij het zien van deze arresleen werd ik meteen herrinnerd aan mijn jeugdjaren, omdat wij toen ook in het bezit waren van een arreslee, mijn vader was een groot paarden liefhebber,hij keek altijd uit naar de winter, en kon niet wachten tot er voldoende sneeuw was gevallen, en dat het paard met zijn speciale bellentuig ingespannen werd, iets wat je natuurlijk nog altijd bij blijft. Helaas was onze arreslee niet zo koninklijk als de hier tentoongestelde sleeen, want deze sleeen waren tentoongesteld in het Schloss Heideckburg in Rudolstadt.