Hoog gespannen verwachtingen
Hoog gespannen verwachtingen
Na veel mooie foto’s en een paar tips van onze RR Hans Konneman, heb ik vorig jaar al besloten om in het najaar van 2014 op Kraanvogel jacht te gaan in Duitsland. Natuurlijk niet met een geweer maar met de camera.
Op aanraden van Hans, heb ik de site grus-grus.eu, ontdekt waar per week vermeld wordt hoeveel kraanvogels er in het gebied verblijven.
E was een spectaculaire stijging te zien tussen het laatste weekend van oktober en het eerste van november. De temperaturen waren zomers en de weersverwachting ook buiten proporties goed.
Dus direct na ons rondje kranten, een bijbaantje heel geschikt voor mensen met slaapproblemen, gingen we op pad met de camper.
Na een voorspoedige rit, kwamen we aan bij Diepholz. In de Diepholzer moor zouden er dit weekend wel 50.000 exemplaren te vinden zijn.Wat ik niet goed begrepen had was hoe groot het gebied is waar de kraanvogels fourageren. Een aantal keren de weg gevraagd naar het moerasgebied in de hoop de kraanvogels te zien.
Toen we eindelijk het moerasgebied gevonden hadden, geen vogels te zien. Van meerdere kanten werd aangegeven dat de meeste vogels te vinden zouden zijn bij Wagenfeld.
Na ongeveer 80 km in het gebied te hebben rondgereden, van hot naar her zeg maar, eindelijk de eerste zwerm kranen van ongeveer 20 stuks. Machtig mooi om ze in levende lijve in het wild te zien. Vooral het grusgrus geluid wat ze veel maken is onvergetelijk.
Ze zijn alleen ontzettend schuw en op hun hoede, zodra we dichter dan 100 meter bij ze in de buurt kwamen vlogen ze massaal op. Verder maar weer, wel wat lastig om met een camper over de smalle weggetjes te rijden waar dit weekend ook veel andere fotografen en vogelaars waren. Dus regelmatig de greppel in, wel met de billen toegeknepen, omdat de bermen aardig modderig waren. Gelukkig zijn we nergens vast komen te zitten, al is de camper nu onherkenbaar door de vele modderspatten.
Hoewel het prachtig weer was afgelopen zaterdag begon het toch al iets te schemeren om een uur of drie. Het was dus zaak zo snel mogelijk op de plek te komen waar de vogels, naar alle waarschijnlijkheid, over zouden komen vliegen voor ze hun slaapplaatsen op zochten. Gelukkig kregen we hulp van een Duitse meneer die de locatie wist, die ons zei achter hem aan te rijden. Bijna daar aangekomen vielen mijn ogen bijna uit de kassen van verbazing een hele menigte had zich al verschanst in de kijkhut, van drie verdiepingen hoog en over de weg richting kijkhut. Niet alleen wandelaars, fietsers, mensen met een camper en personenauto zochten een goed plekje, ook touringcars spuugden hele ladingen kijkers uit. Er liep zelfs een verslaggever interviews af te nemen voor de radio.
Niets in stilte genieten van de overvliegende kraanvogels, maar luisteren naar een mensen menigte. Na een tijdje zoeken toch een aardig plekje gevonden waar minder mensen stonden. Camera in de aanslag gericht op de bijzondere zonsondergang, natuurlijk in de hoop dat er wat kraanvogels voor de zon langs zouden vliegen. De ene vlucht na de andere vloog over onze hoofden, maar niet voor de zon langs. Tot vlak voor de zon niet meer te zien zou zijn er toch nog een tiental kranen op de juiste plek vlogen.
Helaas voor mij, heb ik deze prachtige dieren niet van zo dichtbij gezien als verwacht en ook de foto’s zijn niet van een hoog gehalte. Maar dat het een heel apart spektakel is, in een prachtig gebied, wat veel toeschouwers lokt is een ding wat zeker is. Wanneer je verwachtingen niet al te hoog zijn en je geluk hebt, zou je zomaar de dag van je leven kunnen hebben en een grote groep kraanvogels kunnen zien en horen. Spijt heb ik absoluut niet maar de volgende keer, ga ik wat langer zodat ik meer kansen heb om de vogels op de juiste plaats zonder mensenmassa’s te zien.