Rondwandelen in Brussel met 2 tieners

Door: ChristaThieme

Geplaatst op Dec 22, 2014

Smoezelig... dat is het woord waarmee een kennis ons beschreef hoe hij Brussel had ervaren. En ja, na een weekendje Brussel zijn wij het erover eens, dat past er inderdaad bij. De vele neoclassicistische gebouwen met hun Franse balkonnetjes en op elke hoek wel een standbeeld in de stad maken het oude centrum mooi, maar veel is bedekt onder een laag vuiligheid van de grote hoeveelheid auto's die er rijden. Ook de gewoonte van de Belgen om erg lang te wachten met reparaties aan gevels en stoepen en de gevaarlijke plekken te markeren met hekken en pionnen, zorgt voor een rommelig beeld. Zo staat voor het pand van de familie waar wij op bezoek gingen al minstens twee jaar lang een hekwerk omdat daar in het verleden iets naar beneden is gevallen.

Maar onze Europese hoofdstad heeft ook veel moois te bieden! Samen met onze gastheer en -vrouw hebben we een mooi rondje gelopen door de binnenstad. Natuurlijk ook meteen gebruik gemaakt van ons bezoek om een paar geocaches om te zetten in smileys. Onze gidsen zijn door deze schatzoekerij hun stad met andere ogen gaan bekijken (zie voor meer uitleg over dit spel www.geocaching.com). Het maakte onze kennismaking met Brussel alleen maar gezelliger.

De tweetalige straatnamenbordjes riepen vragen op bij onze twee tieners. Op sommige bordjes staat de straatnaam netjes vermeld in het Frans en daaronder in het Nederlands. Maar soms is er efficiënt (en grappig) met de naam omgesprongen en wordt het Frans en Nederlands gecombineerd bijvoorbeeld in "Rue de Jan Pietersen Straat". Dit was voor ons een mooie gelegenheid om uitleg te geven over de tweetaligheid van Brussel. Over hoe Brussel aanvankelijk Nederlandstalig was, aan het eind van de 19e eeuw tweetalig, maar nu voornamelijk Frans is. Want overal om je heen hoor je nu eigenlijk alleen maar Frans. En ook hebben we gefilosofeerd over welke problemen de tweedeling tussen de Walen en de Vlamingen voor het land oplevert.

Natuurlijk zijn we via de Grote Markt naar Manneke Pis gelopen, ondertussen de chocolade- en Brusselse wafel-winkels tellend in dat ene straatje dat hen aan elkaar verbindt. Ik geloof dat de eindstand neerkwam op 12 chocolateriën en 4 wafelwinkels. Gelukkig was het door de kou niet zo druk, want anders hadden we dat kleine plassende mannetje niet eens kunnen zien. Net als Manneke Pis hebben de kinderen in de Suske & Wiskes ook gelezen over het Atomium, dus die komt gegarandeerd de volgende keer aan de beurt!