Tirana is een leuke stad om een dag of twee rond te lopen. Het oude stadion waar vroeger partijbijeenkomsten werden gehouden is inmiddels helemaal ingebouwd en in verval geraakt. Er komt een nieuw stadion. Het meer aan de rand van Tirana waar je ooit zo heerlijk rond kon wandelen zonder stadse indrukken te voelen heeft even op de nominatie gestaan om drooggelegd te worden. Men wilde er huizen neerzetten. Gelukkig bestaat het meer nog maar de oevers zijn inmiddels bebouwd. Het amfitheater in het aangrenzende park ligt er vervallen bij. Tussen de bomen staan een aantal horeca gelegenheden waar het in de warme maanden, meer dan de helft van het jaar, prettig verblijven is. Maar ook in de stad zelf zijn er veel eet- en drinkgelegenheden.

De Albanees houdt van gezelligheid en zoekt graag zijn vrienden op. Ook als buitenlander is het prachtig om in zo’n café te gaan zitten, de sfeer te proeven met een glaasje lokale en vaak zelfgestookte raki (gemaakt van druiven of pruimen). Gëzuar wordt er dan geroepen. Proost dus. En dan merk je dat de lokale bevolking open en gastvrij is en het leuk vindt om op de een of andere manier met je te communiceren.