Shqipëria deel 3
Albanië
Europa
RoyanvanVelse
Shqipëria deel 3
De natuur heeft zijn pracht weten te behouden en heel langzaamaan begint het toerisme zich hier te ontwikkelen. Maar met respect voor de omgeving. Zelfs kamperen behoort onderhand al tot de mogelijkheden in dit land. Na het eten rijden we een stukje verder om de auto stil te zetten en over de rotsen langs het water te gaan lopen. De rust is onbeschrijfelijk. Ik laat me dit keer niet overhalen om te gaan zwemmen. Mijn definitie van koud en te koud is in de loop der jaren wat gewijzigd denk ik. Liever kies ik verderop nog voor een terrasje. De prijzen in dit land liggen zeker buiten de hoofdstad erg laag, en je kunt je dus wel het een en ander veroorloven.
Voor wie minder van bergen en meer van zee houdt kan het land van de adelaars ook heel wat te bieden hebben. Durrës was vroeger de smerige havenstad met vieze en beveiligde stranden die bestemd waren voor de elite. Ik heb er toen nog wat zondagen doorgebracht, tussen de rollen concertina en de soldaten in. Nu is het een mooie badplaats geworden, op een steenworp afstand van Tirana. Maar naar het zuiden toe, langs de Adriatische Zee, worden de stranden alsmaar mooier. Vlora en Saranda zijn daar goede voorbeelden van. Je vindt er kleine zandstrandjes omgeven door rotsen met heerlijk blauw water. En vanaf Saranda kun je het Griekse eiland Corfu zien liggen. Deze badplaatsen doen niet onder voor de bestemmingen in Spanje of Croatië. Duiken mag hier jammer genoeg (nog) niet. De infrastructuur is er nog niet en de toestemmingen zijn er ook niet. In dit water, zo dicht bij Griekenland, moet heel wat te ontdekken zijn.
Voorlopig kan dat ontdekken op land. Langs de weg naar het zuiden liggen de ruïnes van Apollonia, een stad die 2500 jaar geleden werd gesticht door Griekse kolonisten. Sommige muren staan nog overeind en de zuilen hebben de tijd getrotseerd. Nog steeds worden er beelden teruggevonden in de grond. Sinds kort wordt alles geëxposeerd in een nabijgelegen museum.
Doordat Albanië zo veel bezet is geweest door de eeuwen heen biedt het een rijke schakering aan invloeden: Grieks, Romeins, Turks, Italiaans, Duits, maar vooral ook Albanees. Het communisme heeft de tijd en de ontwikkeling van het land stil gezet maar sinds het eind van de vorige eeuw wordt alles weer opgepakt. Wat mij zelf iedere keer weer in Albanië het meeste doet, is de ontzettende gastvrijheid van de bevolking. Zelfs in de grote stad is vriendschap veel waard en de interesse van en naar een ander zijn oprecht. Het is een relatief goedkoop vakantieland waar de infrastructuur niet altijd 100% in orde is, maar waar hotels en resorts van alle gemakken zijn voorzien.
Foto's
