Op roadtrip met een Volkswagen T2: Best of the Balkan met je eigen busje
Milene en Yuri rijden in een turkooizen Volkswagen T2 busje uit 1976 van Den Haag naar China. Een route die normaal gesproken al spannend is met moeilijk te verkrijgen visa en abominabele wegen, maar dit jaar nog een tikje uitdagender voelt. PCR-tests, gesloten grenzen, avondklok en verplichte quarantaine: we volgen het stel op hun (post-)covid wereldreis.
Dit voorjaar doorkruisten jullie de Balkan, op
weg naar Turkije en daarna de Kaukasus, waar jullie nu
zijn. Een van de grootste verrassingen onderweg
was Albanië.
Wat waren jullie verwachtingen van dit relatief onbekende
land?
Om heel eerlijk te zijn hadden we maar weinig verwachtingen
van Albanië. We gingen er, zoals naar wel meer plekken, totaal
onvoorbereid heen. In plaats van Google gebruiken we liever
de plaatselijke koffietent als informatiebron. Zo ook
in een piepklein koffietentje net over de grens
met Montenegro. Al gauw stonden de eigenaresse en
haar stamgasten enthousiast tips te geven en begon
onze route door Albanië vorm te krijgen.
Wat me opvalt aan die route is dat de must-sees
er voor jullie weinig toe doen. In plaats daarvan
snuiven jullie zwaveldampen op in de warmwaterbronnen
van Bënjë en zoeken jullie de grenzen van jullie busje
op. Waarom?
Het ontdekken van de wereld doe je niet door anderen te
volgen, maar door zelf op onderzoek te gaan. De ongerepte
wildernis, bijna onmogelijke bergpaden en de niet te verstane
lokale bevolking maken reizen voor ons zo mooi. Soms is het
best pittig, wanneer je langs een afgrond rijdt terwijl je
een tegenligger moet passeren, maar het zijn momenten
als deze of een nachtje doorhalen met de ferrykapitein
en zelfbenoemde CEO van het Komanimeer die je
bijblijven en die je koestert.
Raki, börek en honing: het klinkt allemaal een
stuk aanlokkelijker dan de toeristische trekpleisters — al
is die laatste categorie dan relatief in Albanië. Wat
was jullie mooiste ervaring in het land?
Een van de tofste ervaringen was de weg van
Përmet naar de Osumikloof, waarvan gezegd wordt dat deze
niet te doen is zonder 4WD. Halverwege kwamen we bij een oud
stel waarvan de man bijenhouder was. Samen gingen we naar
zijn bijen kijken, omdat die last hadden van een bacterie. Als
ex-imker vond ik dat natuurlijk fantastisch. De weg was dramatisch,
met puntige stenen, los zand, steile stukken en een flinke afgrond
waar je echt niet in wilt komen. Zoiets vergt enorme concentratie
en vertrouwen in elkaar. Mensen kwamen hun huizen uit om te kijken,
want een 45 jaar oud Volkswagenbusje op deze weg — en dan ook nog
eens met vrouwelijke bestuurder — dat zien ze niet elke dag. We
werden overal uitgenodigd om mee te eten en te drinken en waren
blij dat we ons niet lieten afschrikken door wat we vooraf hadden
gelezen.
Hoe was het om juist in dit moeilijke reisjaar door
Albanië te trekken, waar je gewoon zonder PCR-test
binnenkomt?
In Albanië is geen corona, nooit geweest ook als je ze mag geloven.
Je merkt wel dat het een stuk rustiger is. De lokale bevolking was
zo blij om toeristen te zien. Dat is natuurlijk het ergste van de
hele pandemie; door het niet kunnen reizen hebben ontzettend veel
mensen geen inkomsten meer en in landen als Albanië bestaat er geen
sociaal vangnet. Maar mondkapjes, afstand houden of avondklok, daar
doen ze dus niet aan. Toch voelden we ons hier veiliger dan in Den
Haag, waar ruim 500.000 mensen op een kluitje leven. Het is de raki
die ze coronavrij houdt en de slechte bacteriën doodt, beweren de
Albanezen!
Volg de avonturen van Milene en Yuri op Instagram:
Lees ook de andere interviews met een perfecte mislukte huwelijksreis, la douce France en meer ...
Wil je meer van dit soort tips? Volg Columbus Travel
op Facebook en/of Instagram en meld je aan voor
onze wekelijkse
nieuwsbrief!
Kun je geen genoeg krijgen van de roadtripverhalen? Neem nu een
mini-abonnement op Columbus Travel en
ontvang 3 nieuwe edities mét ons Roadtrip-boek voor
slechts € 19,95!
