Met oorspronkelijk maar een wens gingen we naar Ninh Binh. We wilden heel graag dit uitzicht tegenkomen. Na twee dagen zoeken en omgeving verkennen, kwamen we bij een wat toeristischer uitzichtpunt. We klommen bij een tempel de trappen tegen de bergwand op. Op een gegeven moment hielden de trappen op en konden over de rotsen verder klimmen. Het uitzicht leek in de verste verte niet op dat op de foto. We klommen verder en verder tot we op de top kwamen, een stuk rots met allemaal scherpe punten. Vanaf de top was het uitzicht echt prachtig, dus we schoten wat foto’s en klommen weer naar beneden. Met schrammen en schaafwonden van de scherpe stenen op onze benen kwamen we weer beneden aan. Een meisje vertelde ons dat we vanaf een ander uitzichtpunt de rivier wel konden zien. Het was kwart over twee en de trein terug naar Hanoi ging om vijf uur, maar het maakte ons niet uit: we moesten het zien! Op de motorbike zijn we op zoek gegaan naar het andere punt. Toen we daar aankwamen zijn we als gekken de 500 treden op gesprint, in de hitte. Het was het waard!

(Ook de trein gehaald!)