Ho Chi Minh stad (Saigon)

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Ho Chi Minh stad (Saigon) image

Ho Chi Minh stad (Saigon)

Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam
Montsemario

12 en 15 november: Saigon

Eigenlijk wilden we vanuit Hoi An met de trein naar Saigon (of Ho Chi Minh city). Het idee was om meer van het landschap in het zuiden te zien, dat schijnbaar het mooist is, vooral aan de kust. Maar het was een treinreis van zo'n 20 uur en vliegen was iets goedkoper en vooral twintig maal sneller. Dus hebben we gevlogen naar Saigon.
Een extra voordeel was dat we vroeg aankwamen, dus konden we echt veel doen met onze 'extra dag'.
Na de goedkoopste busrit vliegveld-centrum ooit (40 cent pp), en snel te hebben ingecheckt in een simpel hotelletje in de backpackersbuurt, zijn we eerst de excursie van de komende twee dagen gaan boeken. Even twee dagen Mekong. Maar hierover meer in de volgende blog.
Het is hier echt benauwd, en om de twee blokken heb je wel een ijstent, en iedereen zit aan de iced coffee. We hebben ze heerlijk nageaapt. Hemels!
's middags zijn we naar het meest populaire museum van de stad geweest. Onder westerlingen dan. De populariteit wordt echter niet ontleend aan hoe leuk het 'War Remnants museyum' is, maar hoe visueel de afschuwelijkheden van de VIetnamoorlog worden getoond en transparant overgebracht. Het is dan een paar uur lang moeilijk om een fan van de VS te zijn, hoor. Het is ietwat propagandistisch, maar aan de andere kant geldt ook dat ze beelden gebruiken dat in Amerikaanse media ook getoond werden (in de jaren 60 en 70). We konden het niet laten om te beseffen dat ze constant alleen laten zien wat de Amerikanen de Vietnamezen hebben aangedaan. Wat overigens ongetwijfeld vele, vele, vele malen meer is geweest dan de andere kant op. Maar daarover dus geen woord.
Na het museum (met nog een brok in de keel en met verkruekte gemoedstoestand) hadden we sterk de behoefte aan iets anders. Heel anders. Even naar een DIsney-film kijken, ofzo. Maar dat zat er niet in en in de buurt was alles intussen weer gesloten. Dus zijn we naar een pagoda gegaan dat net iets te ver weg was en minder bijzonder was dan gehoopt.
Eerder die middag had Sander op Facebook gepost dat ze (hij en Sara_Mae )onderweg waren naar Saigon, dus stelden we voor om later die avond een drankje te doen in een van de vele 'rooftop terrace' bars die Saigon rijk is (Rex hotel). We hebben ze getroffen in de meest populaire en onder het genot van een prijzig drankje gezegllig onze ervaringen tot dusver in Vietnam gedeeld. Omdat we vanaf de volgende dag verschillende routes volgden, betekende dit weerzien ook gelijk het afschheid.

Op 13 en 14 november waren we in de Mekong Delta (zie de andere blog). De 14e 's avonds waren we terug in Saigon. Het was onze laatste avondmaal in Vietnam dus hebben we het grootst aangepakt. eerst heerlijk gegeten in een zeer trendy, ietwat prijzige maar vooral smaakvolle tent (Temple Club). Later zijn we naar de rooftopterrace van het Sheraton hotel gegaan. Het uitzicht was 'panoramischer' dan bij Rex (want 18 verdiepingen hoger) maar de prijzen waren er ook naar.

Op de 15e (de laatste keer dat we wakker worden in Vietnam!) hebben we de to-do-list afgewerkt. Op het Reunificatiepaleis hebben we meer geleerd over de geschiedenis van Saigon (m.n. 1965-1975) en net voor de lunch de Notre Dame gezien (van buiten, niet bijzoner, wel groot, en altijd gek om een kathedraal te zien in zo'n land) en het postkantoor, dat veel deed denken aan een Frans treinstation eind 19e eeuw.

Wij zijn nu op het vliegveld. We genieten van de laatste Vietnamese iced coffe voordat we aan boord gaan!

ps: foto's van Saigon volgen nog, maar die van Hue en Hoi An hebbben we intussen wel geplaatst.
ps2: over het verkeer nog. Ja, het is er drukker dan in Hanoi. Maar we hebben ons er minder aan ge"ergerd. In vergelijking met Hanoi "respecteerde" men de betekenis van stoplich en de stoepen waren breder, dus hoefden we minder vaak op de weg te lopen.