Mr. Ki wants money!

Door: Marjoleinoudejans

Geplaatst op Jun 18, 2014

Aan al het moois komt een einde. Na 3 weken door Vietnam te hebben gereisd, komen we aan in Ho Chi Minh City, voor de laatste 5 dagen van onze vakantie. Omdat we graag nog de Mekong-Delta willen zien, besluiten wij een 3-daagse reis met privégids te boeken.

De volgende ochtend staan wij in alle vroegte paraat bij de receptie van het hotel. De gids is iets te laat. Ach, denken we: het is druk op de weg, hij heeft zich verslapen, ze zijn hier altijd wat aan de late kant… Hij komt zo vast! 2,5 uur later is de gids nog steeds iets te laat. Op hoge poten lopen wij naar het bureautje waar we de trip hebben geboekt. Ze waren al via ons hotel op de hoogte gebracht, maar schrokken toch enigszins toen wij voor hun neus stonden. Ze kunnen de geplande gids niet bereiken en beloven een andere gids te bellen. Zo gezegd, zo gedaan. Een half uur later ontmoeten wij onze gids voor 3 dagen: Mr. Ki.

Hoewel de meeste in het toerisme werkende Vietnamezen juist erg jong zijn, is deze man al wat ouder. Zijn Engels is goed en hij praat honderduit. Hij weet enorm veel over het land en de omgeving, maar wil ook alles over ons weten. Waar wonen we? Wat voor werk doen we? Zijn we getrouwd? Hebben we kinderen?

Dan is het tijd voor een wedervraag: ‘Mr. Ki, do you have a wife?’. Daarop krijgen we een legendarisch antwoord: ‘hahaha Mr. Ki wants no wife, Mr. Ki wants money!!!’. Een half uur lang liggen we als astmatische zeehonden op de achterbank te lachen en hij lacht vrolijk mee. Deze gevleugelde uitspraak wordt door ons nog steeds veel herhaald…

Maar het tripje met Mr. Ki heeft meerdere onvergetelijke momenten opgeleverd:
- Een wedstrijdje hete pepers eten (hij won vreemd genoeg)
- Een boottocht over de Mekong in een stalen bootje tijdens een heftige onweersbui
- Lunch met verse vis die voor onze ogen tot loempia werd verwerkt
- Het eten van lotusbloemen en slang in een lokaal restaurant…

Mr. Ki bleek zijn geld ook echt waard te zijn en met een flinke fooi hebben we zijn kapitaal weer een handje op weg geholpen!