"Ha Giang Loop" Motorrijden in het noorden van Vietnam
Vietnam
Azië
Bart Nikkels
"Ha Giang Loop" Motorrijden in het noorden van Vietnam
We reizen inmiddels 4 weken door Vietnam, wat een feest op zich is! Het eten is er lekker, de sfeer is prettig, de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam en de natuur is om over naar huis te schrijven.
We zijn onze reis per motor gestart in Hanoi, en reden van daaruit naar het noorden en kunnen zo langzaam wennen aan onze motor en het rijden door het mooie noorden. Na deze trip hoorden we, eenmaal terug in Hanoi veel mooie verhalen over dé Ha Giang loop en dachten? Wel doen of niet? We besloten het wel te doen en daar hebben we alles behalve spijt van...
We starten onze rit naar Ha Giang in de stromende regen. Ondanks de ultra sexy en praktische regencape met uitsparingen voor de spiegels, en die zowel aan de voor en achterkant je brommer afdekt houdt ons niet langer dan een uur droog.
De eerste dag van de loop rijden we vanuit Ha Giang naar Yen Minh c.a. 70 km. Meteen al is er zo veel moois te zien! Aangekomen in Yen Minh checken we in bij een homestay waar we ontvangen worden door 2 jongens, we bekijken de kamers, kiezen voor de dorm, ontvangen de gewenste info en nemen een heerlijk koud biertje. Proost op de 1e dag! Eén van de jongens gaat weer weg (buurjongen die even kwam helpen met inchecken). Het jongste manneke (ik schat 8 jaar) praat met ons via zijn telefoon. Erg handig als je Engels nog niet voldoende toereikend is om toeristen te begrijpen... Na een minuut komt hij weer terug gerend en vraagt ons of we even op het huis kunnen passen? Uuuhm ja goed best hoor we zijn er nu toch!
Ok doei! En weg was hij....
's Avonds liggen we bijtijds op bed samen met een Franse dame die op dezelfde dorm ligt als wij en genieten we mee van het karaoke plezier van de buren. Het was alles behalve zuiver en daarmee lachen we ons zelf in slaap. Nog niet eerder kwamen we in een land waar karaoke zo'n gewoonte is als hier...
Dag 2 rijden we naar Dong Van. Het is niet te beschrijven hoe het ene uitzicht nog mooier en spectaculairder is dan het andere. Zo rijden we langs een klif met uitzicht over een vallei, even later staan we tussen de naaldbomen te kijken naar een glooiend landschap met alleen maar groen...
We zeggen het steeds tegen elkaar, 'wat zijn we blij dat we besloten hebben deze loop te gaan rijden'.
De volgende morgen (dag 3) bezoeken we de zondag markt van Dong Van, waar we ons op hebben verheugd.
De lokale bevolking en de bewoners van omliggende dorpen komen hier naartoe om o.a. hun hand gemaakte spullen/groenten/fruit/wijn/specerijen/vee etc. te verkopen. We steken met 2 koppen en schouders boven de kleurrijk traditioneel geklede dames uit die het overigens de normaalste zaak vinden om tegen je aan te lopen en je vooruit te duwen als je niet door loopt. We proeven wat, nemen alle geuren (en dat zijn er heel veel) in ons op en observeren hoe men zich hier beweegt en zijn/haar spullen aan de man brengt. Zo ook worden er varkens, koeien en honden verkocht. De wijze waarop men hier met dieren omgaat, vind ik lastig om naar te kijken maar wil er niet te veel over oordelen. Maar ik besloot er niet langer bij te willen zijn en we verlaten de markt...
We rijden op dag 4 naar Meo Vac en passeren de hoogste pas (Ma Pi Leng) van Vietnam. Het uitzicht is prachtig en onderweg willen we steeds stoppen om te genieten van wat we om ons heen zien.
Eenmaal aangekomen, besluiten we later die middag te gaan hiken voor een zonsondergang vanuit de bergen. We lopen door de steile bergen omhoog, en groeten af en toe de mensen die hier aan het werk zijn. We zweten ons glansrijk naar de top, maar zonder zonsondergang... Achteraf bleek dat we de moeilijke kant kozen en vanaf daar niet de sunset konden zien. Wij hebben ondanks dat, 8 km lang genoten van alles dat we zagen en het was de moeite meer dan waard!
Zo was er ook een moment van opstopping tijdens de hike:
We hoorden eerder al het geluid van een kettingzaag en nu werd helder waarvandaan. Vader stond de 3 zojuist doorgezaagde boomstammen van c.a. 1 meter lang en 20 cm doorsnee achterop een brommer te stapelen. We zagen na het wachten op dit smalle pad, dat (wij vermoeden) zijn dochter van 12 jaar met haar broertje van 3 tussen haar benen op de brommer zat te wachten om met deze lading naar benden te rijden. Papa was klaar met opladen en daar ging ze op de 125 cc schakel brommer het smalle steile pad af naar beneden... Wij keken elkaar vragend aan, tja?
Wat tijdens de gehele rit opvalt is dat veel jonge kinderen ook zo'n motor rijden net als wij, kun je het je voorstellen? Je bent 10 en rijdt motor? Anders zeg maar...
We genieten 's avonds bij Yens homestay van het familie diner wat we afsluiten met karaoke en 'happy water' (een lokaal zelf gestookt drankje).
We verblijven 2 nachten in Meo Vac, en bezoeken de 2e dag een waterval per bootje, waar we eerst te voet 15 minuten voor moeten afdalen. We varen met dit bootje en nog 4 vrolijke landgenoten door een mooie klif naar de waterval. We hebben geluk met het weer, wat het water een intensere jade kleur geeft! Weer zo'n geluksmoment, waar we er al veel van hebben gehad. We klimmen dezelfde weg weer naar boven. We puffen even uit, drinken een ijskoud watertje en rijden voldaan terug naar huis.
's Middags treffen we nog zo'n karaoke knaller! We zitten op ons gemakje te genieten van een kopje Vietnamese koffie en zien dat iemand vraagt of ze even met haar vriendinnen kan karaoken. Ja hoor dat kan! De muziek wordt aan gezet op een standje dat je denkt 'oh dat staat nog op het volume van het feest van gisternacht' maar nee dit hoort. Gelukkig kan de dame aardig zingen en genieten wij mee van haar plezier. We kunnen elkaar niet meer verstaan dus drinken in stilte onze koffie rustig op...
Dag 5 we vertrekken vanuit Meo Vac naar Du Gia. Ik stop met vertellen dat het allemaal te mooi is om te beschrijven, je zal het zelf moeten zien om te begrijpen wat wij zagen...
We komen aan in Du Gia een mini dorp waar we verblijven bij 'backpackers garden homestay'. We slapen op een private. Wat hier betekend dat er een houten muurtje staat tussen onze kamer en de aangrenzende dorm. Ons matras ligt op de grond, we hebben een klamboe, openslaande ramen en een ventilator. Aan de andere kant van deze dorm is het toilet en douche. Basic, maar helemaal prima in deze prachtige omgeving met vriendelijke mensen. Na het eten van een Bahn mi gaan we naar de waterval waarvoor iedereen stopt in Du Gia. We rijden er heen en lopen het laatste deel. Inderdaad prachtig, de kinderen uit de buurt spelen in het frisse water en springen van de rotsen.
De kinderen hier vinden ons bijzonder interessant en wij hen ook. We leren elkaar tellen (op onze vingers) in het Engels en in hun eigen taal 'Hmong' en doen dit samen hardop.
De volgende morgen (Dag 6) eten we een pannenkoek met banaan en honing en gaan dan via Tam Son terug naar Ha Gian. De rit is ongeveer 105 km, waarvan de eerste helft best lastig te bereiden is. Soms erg hobbelig, gaten in de weg en zelfs soms glad door de modder. Ondanks dat blijft het leuk en mooi, maar wel vermoeiend. De laatste 40 km is de weg een stuk makkelijker, ondanks de vele haarspeldbochten. Wanneer de weg recht is vlammen we richting Ha Giang wat een heerlijk vrij gevoel geeft, die wind door je haren voor zover dat lukt met een helm op. Nog vol met adrenaline arriveren we bij ons hostel waar onze grote backpacks nog liggen. We zijn weer terug, we hebben het (op een beurse bips na) overleefd zonder kleerscheuren en kunnen nog lang terug kijken op deze geweldige ervaring!
De Ha Giang loop, een reis op zich...
Foto's
