Op onze reis door Turkmenistan, onderdeel van de Zijderoute, overnachtten we in Kikerdek bij een familie, een bed and breakfast als het ware. Midden in de Karakumwoestijn, rondom deze pleisterplaats was niets anders dan zand. We konden kiezen tussen slapen in de yurt, of in de open lucht op een houten vlonder op palen (een paar meter boven de grond). Wij kozen voor de open lucht omdat het in de yurt nogal warm was.

Slapen onder de mooie sterrenhemel was een belevenis; fris, maar in de slaapzak lekker warm. Eén nadeel: ik heb de hele verdere reis last van mijn keel gehad, waarschijnlijk door het inademen van fijne zandstof in die nacht in de open lucht.