Buiten mijn gebaande paden... - deel 2 -
Egeische zee
Turkije
Marjan
Buiten mijn gebaande paden... - deel 2 -
Wanneer ik de deur van mijn kamer open, valt mijn oog meteen op het hart van rozenblaadjes op mijn bed. Ik plof er languit naast. Ik schiet in de lach bij het zien van alle kledingstukken die bezaaid liggen over de vloer. De jurkjes, sjaaltjes, singletjes en rokjes vormen een schril contrast met de inhoud van de backpack rugzak die ik normaal gesproken met mij meedraag op mijn reizen. Enkele dagen geleden besloot ik bij het pakken van mijn koffer enkele kledingstukken toch maar weer terug te leggen in mijn kast. Waaronder mijn oude versleten broek waarvan ik de oorspronkelijke kleur niet meer voor ogen kan halen. De broek die herinneringen met zich meedraagt. Tijdens de reis naar Roemenië werd hij keer op keer in een teiltje gewassen. De geur van de houtkachel waarboven ik hem vervolgens droogde, bleef hij gedurende de drie maanden met zich meedragen. Ook op mijn reizen naar het zuidelijke deel van Afrika was de broek mijn trouwe metgezel. Wanneer ik me ergens afzonderde in de bosjes voor een plaspauze was hij daar als enige getuige van. Het chloorwater tijdens de daaropvolgende wasbeurten deed hem nog meer verbleken. Languit liggend op mijn bed besef ik dat ik de afgelopen dagen volop heb genoten. Het warme welkom bij aankomst, de heerlijke massage onder de groene zeedennen, de uurtjes die ik al liggend op mijn strandstoel doorbracht, het zeiltochtje tijdens de late middaguurtjes in de prachtige baai. De excursie naar Pamukkale was de vier uur durende busrit meer dan waard. Het sterk kalkhoudende water loopt via een groot aantal terrassen van een helling en het geheel van de oogverblindende witte, terrasvormige kalkafzettingen gaf een prachtige aanblik. Terwijl ik mijn laatste spullen inpak, denk ik terug aan de woorden die de man bij de bar vanmorgen tegen mij uitsprak.
“De goedgeklede man, die al eerder op de dag door één van de vrouwen van mijn gezelschap werd betiteld als ‘de man die wordt begeerd door vele vrouwen’, knoopte een gesprekje met mij aan. Omdat op zo’n moment altijd mijn oude onzekerheid over mijn engelse woordenschat en uitspraak naar boven komt, gaf ik hem enigszins hakkelend antwoord op zijn vragen. Op de vraag welke Clubdorpen ik allemaal al had bezocht, vertelde ik hem dat dit de eerste keer is. Ik gaf hem enkele voorbeelden van hoe mijn reizen er normaal gesproken uitzien. De frons van zijn wenkbrauwen werd groter toen ik hem schetste hoe ik tijdens mijn reis door Namibië vier weken lang achter in een auto sliep. Hij bekeek mij taxerend en sprak dé woorden uit: “Ik vond je al geen prototype Club Med gast”.
Nadat ik mijn koffer heb klaargezet voor vertrek, besluit ik nog even naar de zee te lopen. Onderweg zie ik een vrouw zitten onder een hoge boom, verdiept in haar boek. Haar groene ogen en de glanzende rode krullen die haar gezicht omlijsten, maken het tot een karakteristiek geheel. Ze is gekleed in een flamboyante jurk, wat volgens mijn gezelschap een Emilio Pucci bleek te zijn. Aan het strand geniet ik van de laatste zonnestralen die weerspiegelen op de rimpeling van het water. Ik vraag me af wat mij in de ogen van de man geen prototype Club Med gast maakte. Waren het mijn afgetrapte teenslippertjes of mijn rugzak die ik bij mij droeg in plaats van een nette handtas? Mogelijk dat het prototype Club Med gast zich niet enorm verslaapt op de ochtend dat het vliegtuig vertrekt. Tussen de journalisten viel het misschien op dat ik mijn verhalen schreef in een ouderwets schrijfblok in plaats van op een laptop. Ook scheen het een onuitgesproken code onder journalisten te zijn om geschenken niet meteen te gebruiken tijdens een persreis. Dit terwijl ik vanaf de eerste minuut mijn gekregen horloge vol trots droeg. Denkend aan de diverse mensen die ik heb ontmoet, besef ik dat er in mijn ogen geen prototype Club Med gast bestaat. Ieder uniek persoon geniet op zijn of op haar manier van de vakantie in het clubdorp. De goedgeklede man die wordt begeerd door vele vrouwen, de vrouw van middelbare leeftijd die uitbundig over de dansvloer zwiert, de zongebruinde dames met hun leuke bikini’s, de roodharige vrouw in de jurk met uitbundige kleuren. En de blonde jonge vrouw op haar afgetrapte teenslippertjes…
Foto's
